بنابراین توجه به صادرات نه تنها ضرورى است؛ بلکه واجب و لازم بوده و صادرات یکى از پیشران‌هاى رونق اقتصادى در کشور است. حمایت از صادرات، رفع موانع صادراتی وتداوم صادرات امرى بسیار مهم وحیاتی است؛ چراکه به‌دست آوردن بازارهای صادراتی کاری بس مشکل و از دست دادن آن بسیار آسان است. بدون شک توسعه صادرات به‌عنوان محور توسعه و پیشرفت کشور در سایه افزایش دیپلماسی اقتصادی و همکاری‌های بین‌المللی و تعاملات و روابط خوب با دنیا رقم می‌خورد.

امروزه تجارت و رشد اقتصادی هر کشوری رابطه نزدیکی با یکدیگر دارند به نحوی که می‌توان تجارت و توسعه صادرات را به‌عنوان عنصر موثر و کلیدی و موتور رشد پایدار و توسعه اقتصادی کشور دانست. تجارت بین‌الملل و توسعه صادرات موجب افزایش درآمدها و سطح اشتغال، گسترش بازار، تقسیم کار جهانی، انتقال سرمایه وانتقال دانش و تکنولوژی جدید، تخصیص بهینه منابع و ایجاد رقابت و....می شود. بدون تردید لازمه صادرات و رشد آن داشتن فضای کسب‌وکار رقابتی در کشور است و در این فضای رقابتی است که می‌توان با افزایش تولیدات داخلی ضمن عرضه کالای قابل رقابت در بازارهای جهانی، موجب افزایش اشتغال و درآمد ملی و باعث کاهش وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای نفتی شد.

ما در کشور در حوزه صادرات با ضعف‌ها و نکات قابل بهبود زیادی مواجه هستیم؛ از قبیل فقدان سیاست و استراتژی مشخص برای توسعه صادرات و وجود بوروکراسی‌های اداری، بالا بودن نرخ تسهیلات و هزینه‌های تامین مالی و پایین بودن بهره‌وری و عدم برخورداری از تکنولوژی و فناوری‌های روز موجب شده بهای تمام شده تولیدات داخلی افزایش یابد و به دلیل عدم یکسان‌سازی و واقعی‌سازی نرخ ارز و تعدیل نکردن نرخ آن مطابق تورم سالانه، صادرکنندگان قابلیت رقابت با محصولات مشابه خارجی را نداشته باشند. همچنین ضعف در زیر ساخت‌های بندری و پایانه‌های مرزی و حمل ونقل داخلی و بین‌المللی، بسته بندی نامناسب، کیفیت پایین محصولات تولیدی نسبت به استاندارد‌های جهانی و عدم تنوع و محدود بودن اقلام صادراتی، نداشتن تجارت ترجیحی وآزاد با کشورهای همسایه و منطقه، ضعف در شناخت فرهنگ کشورها و محدود بودن منابع اطلاعاتی نسبت به بازارهای هدف، فقدان حمایت موثر و پرداخت جوایز و مشوق‌های صادراتی، عضو نبودن در سازمان تجارت جهانی، کمبود سرمایه‌گذاری در بخش‌های تحقیق و توسعه در سطح بنگاه‌های اقتصادی، ناپایداری در امر صادرات و مشکلات موجود در روابط بانکی با دیگر کشورها از دیگر مسائل موجود در زمینه صادرات کشور است.

با توجه به مسائل و مشکلات ذکرشده، برای ریل‌گذاری توسعه صادرات کشور به‌عنوان یک استراتژی رشد و توسعه اقتصادی نیازمند عزم ملی و مجموعه‌ای از اقدامات در حوزه‌های متعدد و مختلف از قبیل تدوین سیاست و استراتژی برای توسعه صادرات با افزایش سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مزیت دار صادراتی، ارتقای بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها و بهای تمام‌شده محصولات با استفاده از تکنولوژی‌های روز و تولید کالاهای متنوع با کیفیت و قیمت و بسته‌بندی مناسب مطابق استانداردهای جهانی و قابل رقابت در بازارهای بین‌المللی، تجمیع واحدهای صنعتی کوچک برای تبدیل به واحدی بزرگ با کارکرد صادراتی با برندهای معتبر، تسهیل فرآیند صادرات و حذف بوروکراسی‌های زائد اداری و تثبیت مقررات، برقراری مشوق‌های صادراتی و تسهیل صدور ضمانت‌نامه‌های بانکی و کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی مورد نیاز برای صادرات، تعدیل نرخ ارز به میزان مابه‌التفاوت نرخ تورم بازار داخلی و خارجی و فراهم کردن تسهیلات بیشتر در بخش لجستیک کالاهای صادراتی هستیم. همچنین در این حوزه سرمایه‌گذاری مشترک با کشورهای‌های دارای تکنولوژی و دانش مدیریت برای تولید محصول و صادرات مشترک، توسعه مناسبات با کشورهای مختلف با رویکرد توافق‌های تجاری دوجانبه و چندجانبه با هدف کاهش حقوق گمرکی در کشورهای هدف و تقویت پیمان‌های منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای از جمله عضویت در سازمان تجارت جهانی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.