اهمیت صنعت بیمه در شرکتهای صنایع غذایی
علاوه بر این صنایع غذایی با خطرات درازمدتی نیز مواجه است. خطراتی مانند مواد شیمیایی و نانو مورد استفاده در بستهبندی مواد غذایی، ارگانیسمهای اصلاح شده ژنتیکی یا نوعی از ماده شیمیایی (بیسفنول-A) که سالها بهطور گسترده در ساخت پلاستیک ظروف غذا و نوشیدنیها استفاده میشود که بعد از مشخص شدن مضرات آن، استفاده از آن محدود شده است. در ادامه بحث به برخی از مواد غذایی پرریسک و خطرات ناشی از مصرف آن اشاره میشود.
گوشت: گوشت و فرآوردههای طیور ذاتا از نظر مسوولیت و فراخوان محصول خطرناک هستند. بهداشت نامناسب تولید یا سرد کردن ناکافی در حین حمل و نقل میتواند به سرعت منجر به آلودگی باکتریایی شود که در صورت پختن و مصرف نادرست میتواند خطرناک باشد. علاوه بر این، حیوانات اغلب قبل از ورود به کارخانه تولید با باکتریها آلوده میشوند. در سال 2015، آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) گوشتهای فرآوریشده را به عنوان گروه 1 سرطانزا طبقهبندی کرد، طبقهای که بالاترین خطر را برای ایجاد سرطان دارد.
فستفود: فستفودها نیز به عنوان مواد غذایی با ریسک بالا محاسبه میشوند. این ریسک معمولا به دلیل وجود ترکیبات متعدد موجود در غذا چندین برابر میشود که همه دارای پروفایلهای خطر خاص خود هستند.
مواد غذایی غنیشده: غذاهای غنیشده شامل طیف وسیعی از مواد غذایی نوظهور هستند، مانند قارچهای غنی شده با ویتامینD، ماست حاوی میکروارگانیسمهای زنده (پروبیوتیکها) یا تخم مرغهای غنیشده با اسیدهای چرب امگا3، که ادعای سلامتی آنها باعث میشود که در ناحیه خاکستری بین داروها و مواد غذایی عمل کنند.
مواد غذایی ارگانیک: افزایش آگاهی از تغذیه و سلامتی به افزایش مصرف مواد غذایی ارگانیک کمک کرده است. غذای ارگانیک در حال حاضر سریعترین بخش در حال رشد صنعت غذا است و بهطور قابل توجهی از نرخ رشد کل بازار مواد غذایی پیشی گرفته است. شرکتهای بزرگ مواد غذایی در حال خرید شرکتهای کوچکتر مواد غذایی ارگانیک هستند تا بتوانند سهم بازار را در این بخش پررونق به دست آورند.
جمعبندی و راهکار
در صنایع غذایی و آشامیدنی جهت شناسایی و کاهش ریسک و ایمنی مواد غذایی از مدیریت ریسک استفاده میشود. صنعت بیمه نیز در این میان میتواند بسیار کمککننده باشد. مشکلات مربوط به صنایع غذایی علاوه بر آسیب احتمالی به اعتبار شرکتهای تولیدکننده، میتواند تاثیر فاجعهباری بر ترازنامه یک شرکت داشته باشد و فاجعه بارتر از آن آسیب مردم با مصرف مواد غذایی آلوده و جبران خسارت است که موجب از دست دادن اعتماد و شهرت و خارج کردن برخی مشاغل از بازار خواهد شد.
بیمهگران دانش لازم را برای ارزیابی فرآیندهای مدیریت ریسک ایمنی مواد غذایی شرکت بیمهشده و مسوولیت توسعه راهحلهای مناسب برای انتقال ریسک دارند. انواع مختلف بیمه مواد غذایی وجود دارد که هر کدام نیازهای خاصی را برطرف میکنند. بیمه فراخوان محصول/ محصول آلوده برای پوشش هزینههای فراخوان مواد غذایی آلوده به اشتباه از بازار، جبران از دست دادن سود و جبران هزینهها برای بازپسگیری سهم قبلی از بازار. همچنین بیمه غرامت در قبال صدمات جانی ناشی ازمحصول نیز وجود دارد که البته شرایط و ضوابط آن، با توجه به ارزیابی و پذیرش ریسک شرکت بیمهشده متفاوت است. علاوه بر راهحلهای پوشش ریسک، شرکتهای بیمه راهکارهایی جهت بهبود سیستم ایمنی برای تولیدکنندگان ارائه میدهند.