چالش‌های بسته‌بندی محصولات ماءالشعیر و مالت
دو چالش اصلی تولیدکنندگان در حوزه بسته‌بندی مربوط به پتروشیمی جهت تامین pp و pet است. اگرچه بسیاری از شرکت‌های عضو انجمن تولیدکنندگان ماءالشعیر و مالت ایران دارای سهمیه هستند، اما به دلیل اینکه امروزه این مواد در بورس کالا تامین می‌شود، متاسفانه قیمت‌ها به صورت لحظه‌ای است و وابستگی‌های خاص خود را برای خرید دارد. هرچند در شرایط کنونی مانند چند سال پیش‌که شرکت‌های تولیدی به شدت درگیر کمبود مواد پتروشیمی در کشور بودند و بسیاری از شرکت‌ها به دلیل این مساله تعطیل شدند، با کمبود این مواد در کشور مواجه نیستیم و خوشبختانه امروز این مواد موجود است، اما لحظه‌ای بودن قیمت آن برای تولیدکنندگان بسیار دردسرساز شده است. در حوزه بطری شیشه‌ای نیز شرکت‌های تولیدکننده بطری شیشه به دلایلی از قبیل قیمت تمام شده و توجیه اقتصادی این کالا در حوزه صادرات، بیشتر تمایل به صادرات دارند و روی قیمت‌گذاری داخلی به شیوه دلخواه عمل می‌کنند.
طی دو سال اخیر سالانه حتی تا سه بار شاهد افزایش قیمت‌ها از سوی تولیدکنندگان بطری شیشه‌ای بوده‌ایم و مکاتبات و اعتراضات ما در این زمینه با دولت و تولیدکنندگان این محصول به نتیجه‌ای نرسیده است. به دلیل مشکلات متعدد، امروزه بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل مشکلات موجود از عرصه تولید فاصله گرفته‌اند و این در حالی است که بهبود وضعیت اقتصادی کشور منوط به بهبود وضعیت تولید است. رونق تولید است که منجر به توسعه اشتغال‌زایی، کاهش بیکاری، دادوستد قوی و گردش حساب پویا می‌شود. تولید است که مملکت را سرپا نگه می‌دارد. از این رو حمایت از تولید آن هم در شرایطی که ده‌ها مانع از طرف سازمان‌های محیط‌زیست، دارایی، تامین اجتماعی، مالیات، آب و برق و... پیش روی تولیدکننده است، محقق نمی‌شود.
در تصمیم‌گیری‌ها از فعالان صنف و صنعت هیچ نظری گرفته نمی‌شود. اگر به تولیدکنندگان اجازه اظهارنظر داده‌شود که خودشان برای صنف خود تصمیم بگیرند، می‌توانند به راحتی مشکلات خود را حل کنند. از طرفی دولت می‌تواند نقدینگی در اختیار بانک‌ها قرار دهد که بانک‌ها جان تازه‌ای به شرکت‌ها تزریق کنند. همچنین دست بانک‌ها را در بازپرداخت اقساط بانکی باز بگذارد و در صورت داشتن بدهی بانکی، به دارایی و اموال شرکت‌ها چوب حراج نزنند. چرا که این رویکرد هنر نیست، هنر این است که اجازه ندهند چراغ یک واحد تولیدی خاموش شود.
