در این بین سیاست‌های دولت جمهوری اسلامی‌ ایران بر آن است که قیمت مواد غذایی را به صورت دستوری کنترل کند و اجازه ندهد تورم اثرات خود را در حوزه مواد غذایی نشان دهد. به ویژه شیر خشک اطفال که قیمت آن به صورت دستوری توسط سازمان غذا و دارو تعیین می‌شود؛ اما سازمان حمایت از حقوق تولیدکننده و مصرف‌کننده نیز به عنوان مشاور در این زمینه اعمال نظر می‌کند و به دنبال این است که اجازه افزایش قیمت شیرخشک نوزاد را ندهد.

تولیدکننده‌های داخلی فقط پودر داخل و مواد داخل قوطی شیر خشک اطفال را از خارج تهیه می‌کنند و همه ملزومات بسته‌بندی از داخل کشور تامین می‌شود که در بخش ملزومات بسته‌بندی و همچنین دستمزد نیروی انسانی و هزینه انرژی با افزایش شدید تورم روبه‌رو شده‌ایم. از سوی دیگر قوانین جدید گمرکی باعث شده قیمت مواد اولیه در هنگام ترخیص بیش از ۴۰ درصد افزایش یابد.  در این میان این قیمت‌گذاری دستوری و فشاری که سازمان غذا و دارو به تولیدکننده‌ها وارد آورده است، موجب شده که در خریدهای خارجی خود تعلل کنند و اکنون چند مجموعه تولیدکننده به‌رغم درخواست‌هایی که از اروپا برای تامین مواد اولیه خود دارند؛ نمی‌توانند این مواد اولیه را تامین کنند. چون درخصوص قیمت مواد اولیه با تامین‌کننده‌ها چانه‌زنی می‌کنند و آنها در مقابل مشتریان بسیار زیادی دارند که با قیمت مناسب‌تری می‌توانند مواد اولیه را به آنها بفروشند.در عین حال کشورهای دیگر با مسائلی مشابه مسائل کشور ما مواجه نیستند.

به طور نمونه چین به راحتی و با قیمت بالاتر مواد اولیه را خریداری می‌کند و با مشکل تحریم نیز مواجه نیست. این موارد باعث شده ما با یک خطر جدی مواجه شویم؛ یعنی بعضی از خطوط تولید شیر خشک رگولار در کارخانه‌ها به دلیل عدم قیمت‌گذاری صحیح تعطیل شده‌اند و از آن طرف نگرانیم که درصورت تداوم این سیاست‌ها، در چند ماه آینده با کمبود جدی شیر خشک در کشور روبه‌رو شویم. یعنی حتی اگر قیمت شیرخشک را افزایش دهند و تامین ارز نیز انجام گیرد، دیگر مواد اولیه در اختیار تامین‌کنندگان اروپایی وجود نداشته باشد که بخواهیم مواد اولیه را از اروپا وارد کنیم.

بنابراین راه‌حل پیشنهادی برای سازمان غذا و دارو این است که هرچه سریع‌تر نسبت به اصلاح قیمت شیر خشک نوزاد حداقل به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد اقدام کند تا تولیدکنندگان از وضعیت زیان‌دهی خارج شوند و بتوانند مواداولیه موردنیاز را تامین کرده و مطابق با تورم داخلی و خارجی پیش بروند و در عین حال با کمبود شیرخشک در کشور روبه‌رو نشویم. اگر مردم کالایی مانند شیرخشک اطفال را ۴۰ درصد گران‌تر تهیه کنند؛ بهتر از این است که با نبود آن در بازار مواجه شوند. چون نبود شیر خشک رگولار در بازار منجر به نارضایتی مردم و سوءتغذیه کودکان خواهد شد که اثرات آن بدتر از این است که این کالا ۴۰ تا ۵۰ درصد گران‌تر به دست مصرف‌کننده برسد.