راه پر امید «بومی‌سازی ماشین‌آلات صنعت لبنی»

عبدالله قدوسی مدیرعامل صنایع شیر ایران (پگاه) صنعت غذا در هرجای دنیا با به‌روزرسانی فناوری و بهره‌گیری از ابزارهای فناوری، توانسته مسیرهای تازه‌ای برای بهبود کیفی محصولات ارائه‌شده و کاهش قیمت تمام‌شده ایجاد کند. بر همین اساس است که بهره‌گیری و استفاده از فناوری‌های روز دنیا، سبب افزایش بهره‌وری و کارآیی شده و باعث ایجاد تنوع محصولات می‌شود. در حوزه صنایع لبنی و فرآورده‌های آن نیز، با توجه به نوع تولید، کاهش ضایعات و مدیریت و بهینه‌سازی مصارف حامل‌های انرژی ازجمله مسائل کلیدی بوده و هست؛ تا کاهش هزینه‌های تولید، افزایش بازدهی و انعطاف‌پذیری در تامین خواسته‌های مشتری و بازار کسب شود. همه موضوعات یادشده، بخشی از مزیت‌های رقابتی ایجاد شده توسط فناوری و فناوری‌های به کار گرفته‌ شده است که درنهایت هم به تولید محصول سالم و منطبق با استانداردها منجر می‌شود. بر همین اساس در چرایی توجه به فناوری به‌روز تولید نمی‌توان تردید داشت. در این حوزه ذکر این نکته ضروری است که اگر تولیدکنندگان فناوری‌های سطح بالا یا های‌تک را در اختیار داشته باشند، تولیدات آنها از نظر کیفی و کمی ارتقا خواهد یافت و همچنین قیمت تمام‌شده محصولات آنها نیز کاهش خواهد یافت که به افزایش رقابت‌پذیری آنها منجر خواهد شد.

پس به بیانی ساده، باید گفت که راه  ارتقای کمیت و کیفیت و رقابتی کردن تولیدات داخلی و تولید آنها، ارتقای فناوری و فناوری در بخش تولید است. اما در این حوزه، تحریم‌های ظالمانه طی سال‌های طولانی در ایران  سبب ایجاد مشکلاتی درروند تامین دستگاه‌ها، تجهیزات جدید و قطعات شده بود و حتی در برهه‌هایی کار توسعه را متوقف کرده بود. در شرایطی که در حوزه بین‌المللی گاهی برای نقل و انتقالات مالی محصولات فروخته‌شده و تامین مواد اولیه و صادرات محصولات با مشکلاتی روبه‌رو شدیم، بسیاری بر این باور بودند که امکان رقابت جهانی سخت‌تر شده و با وجود این چالش‌ها کاری نشدنی پیش‌روی ماست! هرچند هنوز مشکل در تامین مواد اولیه، دستگاه‌ها و جابه‌جایی ماشین‌آلات از چالش‌هایی است که تولیدکنندگان با آنها مواجه هستند  اما در همین شرایط، صنعت لبنی ایران و خاصه شرکت صنایع شیر ایران، به‌عنوان یک پیشرو همیشگی، برنامه‌ریزی‌هایی را با همکاری شرکت‌های توانمند ایرانی صورت داد تا فرصت‌های جدیدی ایجاد شده و با انجام مهندسی معکوس، ساخت تجهیزات و قطعات تخصصی این صنعت انجام شود. در عمل طی ۳ دهه گذشته، خطوط تولید نه‌تنها متوقف نشد که ارزآوری و ارتقای سطح دانش فنی کشور در این حوزه نیز کسب شد و در این میان جایگاه بومی‌سازی فناوری و به‌روزرسانی داخلی بر همگان روشن شد تا تحققی باشد بر توانستن در این بخش. بر این پایه، امیدواریم دولتمردان با نگاهی ویژه به صنعتگران داخلی و توانمندی‌های ایجادشده در درون کشور، شرایطی را فراهم سازند که نوسازی صنایع مختلف با سرعت بیشتری محقق شود. چراکه در حوزه نوسازی تجهیزات صنایع غذایی، نیازمند توجه به این بخش هستیم تا شاهد کاهش مصرف انرژی و هزینه نیروی انسانی و درنهایت ارتقای تولید باشیم.