دو اثر نامطلوب کمبود قطعات

با این وجود، طی چند سال اخیر پیشرفت‌های برجسته ای نیز صورت گرفته است، به‌طوری‌که برخی از ماشین‌آلات تولیدی وارد خطوط صادراتی شده است. بدون شک برای اقتصاد ایران صادرات ماشین‌های صنعتی بسیار افتخارآمیز است و اگر حمایت‌ها بیشتر شود برای تکمیل کیفیت صادرات نیز بیشتر خواهد شد. با این وجود، باید توجه کرد که کمبود ابزارآلات بزرگ صنعتی می‌تواند آسیب‌های بی‌شماری به رشد و توسعه صنعت غذا وارد کند. کمبود ابزارآلات و ماشین‌های صنعتی باعث شده فعالان اقتصادی نتوانند لوازم و ماشین‌آلات مورد نیاز خود را وارد کرده و در خطوط تولیدی نصب کنند. متاسفانه ابزارهای صنعتی که طی یک‌سال اخیر به دست صاحبان صنعت رسیده است، معمولا به دلیل نوسانات نرخ ارز و آغاز دور جدید تحریم‌ها، ابزارهایی بی‌کیفیت هستند که همین موضوع بر تولید و کیفیت محصولات غذایی اثر می‌گذارد. با توجه به اینکه شرکت‌های غذایی در دنیا، در زمینه ساخت ماشین‌آلات صنعتی روز به روز درحال پیشرفت بوده و هر روز رقابت‌ها نزدیک‌تر می‌شود؛ این موضوع مانع بزرگی بر سر راه رقابت‌پذیری در کشور شده است. به‌طور کلی، استفاده از ماشین‌آلات جدید و به روز، علاوه بر اینکه تولید را افزایش می‌دهد کیفیت محصول تولیدی را تا حد قابل توجهی بالا می‌برد.

با این تفاسیر به نظر می‌رسد دولت در زمینه این فقدان‌ها، می‌تواند همکاری‌های پرثمری داشته باشد. دولت اگر قطعات وارداتی را در اختیار شرکت‌های سازنده این ماشین‌آلات قرار دهد، بسیاری از مشکلات مرتفع می‌شود. این موضوع باعث می‌شود علاوه بر اینکه بتوانیم ارتقای فناوری را شاهد باشیم، به افزایش اشتغال‌زایی نیز کمک شایانی کنیم. با توجه به اینکه در صنعت موادغذایی رعایت استاندارد و کیفیت محصول از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، اما در مورد فناوری و تکنولوژی‌های نوین همچنان عیوب زیادی دیده می‌شود. به همین دلیل بسیاری از تولیدکنندگان موادغذایی به تولیدکنندگان ماشین‌آلات صنعتی ایرانی اعتماد لازم را ندارند و تا زمانی که این اتفاق نیفتد، یک تولیدکننده نمی‌تواند تولید خود را عرضه کرده و باعث می‌شود این صنعت در مراحل اولیه دچار مشکل شود.

حال این سوال مطرح می‌شود که با توجه به اختلاف زیاد تکنولوژی ماشین‌آلات صنعتی ایران با کشورهای دیگر، آیا آنها از لحاظ استاندارد با خارجی‌ها تطبیق دارند؟ در ایران دو نوع کارخانه وجود دارد. کارخانه‌هایی هستند که با ماشین‌آلات اروپایی کار می‌کنند که قاعدتا مشکلی ندارند و کیفیت محصولات‌شان هم بالاست. اما برخی کارخانه‌ها با ماشین‌آلات داخلی فعالیت دارند که متاسفانه به‌دلیل عدم انتقال تکنولوژی، اختلاف زیادی با سایر ماشین‌آلات صنعتی خارجی دارند. تحریم‌ها باعث شده است هیچ راه ارتباطی با ماشین‌سازهای دنیا نداشته باشیم و در نتیجه نمی‌توانیم برای انتقال دانش فنی ارتباط برقرار کنیم. انتظار فعالان اقتصادی از سیاست‌گذاران این است که تدابیری را در دستور کار قرار دهند که بتوان راهی برای انتقال دانش فنی و تکنولوژی‌های روز دنیا فراهم کرد.