مجوز برای خرابکاری
این داستان کریستین حدید است که یک شرکت نظافتی با نام خدمتکاران دانشجو (Student Maid) را بنیان گذاشت؛ کسب و کاری که کارکنانش شاد، وفادار، بهره‌‌‌ور و توانمند هستند؛ کارکنانی که وظایف آنها تمیز کردن ساختمان‌‌‌ها و نظافت دستشویی‌‌‌هاست. در این کتاب مدیریتی خاص و داستان‌‌‌گونه، خواننده با یک رهبر کسب و کار بی‌‌‌کفایت و کمدی‌‌‌وار آشنا میشود که در نهایت به مدیرعاملی توانمند و الگویی برای جویندگان روش مدیریت و رهبری بدل میشود. حدید، کاراکتر اصلی و مدیر خودساخته داستان، فردی است که شرکت خدمتکاران دانشجو را به صورتی اتفاقی ایجاد کرد؛ زمانی که ۱۰ سال پیش در دانشگاه به سر می‌‌‌برد. از آن زمان، شرکت او صدها دانشجو را استخدام کرده و به دلیل نرخ پایین و متمایز خود در حفظ کارکنان و فرهنگ اعتماد و مسوولیت‌‌‌پذیری رایج در آن شهرت گسترده‌‌‌ای کسب کرده است. اما کریستین و شرکت او، ظهور ناگهانی یک ستاره نبوده است. در حقیقت، آنها تا مدت‌‌‌ها هیچ نبودند.
کریستین در طی مسیر خود، تقریبا به ازای هر تصمیم و انتخاب مسیر درست، یک بار اشتباه کرده است. در آغوش کشیدن کارکنان به جای ارائه بازخورد به آنها، اصلاح اشتباهات به جای اجبار به مسوولیت‌‌‌پذیری و مهمانی گرفتن به جای تقویت روابط کاری معنادار فقط تعدادی از اشتباهات او است. اما تمایل کریستین به اعتراف و یادگیری‌‌‌اش از آن اشتباهات، به کارکنانش فرصتی داد تا آنها هم از اشتباهات خود درس بگیرند. کتاب «مجوز برای خرابکاری» این ایده را که رهبران کسب‌وکار و سازمان‌ها باید برای بی‌‌‌نقص بودن بکوشند، رد می‌کند. برعکس، مخاطبان از هر سنی را تشویق می‌کند که پیش بروند و راهبری شرکت را در عمل بیاموزند. این شیوه، به‌رغم اشتباهات و خرابکاری‌‌‌های بسیاری که بروز خواهد کرد، بسیار بهتر از منتظر ماندن و فکر کردن است. کریستین، با بیان به شدت صادقانه و اغلب مضحک خود از اشتباهات و تقلاهایش، ما را تشویق به استقبال از شکست‌‌‌هایمان می‌کند. او اثبات می‌کند که ما با اقدام کردن، رهبران سازمانی بهتری خواهیم شد.
این کتاب که نخستین اثر مکتوب کریستین حدید است، در ۲۷۲ صفحه چاپ شده و نسخه‌‌‌های انگلیسی مختلف آن (به جز نسخه صوتی) در فروشگاه اینترنتی آمازون موجود است. حدید که در فلوریدای آمریکا زندگی می‌کند، در حال حاضر بیشتر وقت خود را به همکاری با سازمان‌های مختلف این کشور و تلاش برای بهبود فرهنگ کاری و ارتقای شرایط منابع انسانی آنها می‌‌‌گذراند. او امیدوار بوده است که با کتاب خود، بتواند به سازمان‌ها و رهبران سازمانی بیشتری در این زمینه کمک کند و به این طریق شرایط نیروی انسانی آنها را بهبود دهد.
