مدیرعامل « ایرکاپارت صنعت» اعلام کرد
«ایرکاپارت صنعت» در آستانه بهرهبرداری از طرحهای توسعه
در حال حاضر این شرکت با اتکا به دانش فنی کارشناسان و متخصصان علاوه بر کاربراتور محصولات جدیدی چون انواع واترپمپ، دریچه هوا، اویل پمپ و محصولات دیگری چون اویل ماژول، واتر اوتلت و منیفولد پلاستیکی را به سبد تولیدات خود افزوده است. روند افزایش محصول و توسعه سبد محصولات طی دو دهه گذشته تقریبا همیشه در جریان بوده بهطوریکه هر دو سال یک محصول به سبد محصولات شرکت میافزاید. اسماعیلی به مهمترین طرحهای توسعه شرکت در سالجاری اشاره کرد و افزود: در سال جهش تولید چهار طرح توسعه از سوی شرکت به بهرهبرداری خواهد رسید و این شرکت دو محصول دریچه گاز برقی و پدال برقی را با ۸۰ درصد ساخت داخل تا پایان سال به تولید انبوه خواهد رساند. ایجاد شرکت ایرکا پارت پویا با مالکیت تقریبا صد درصدی در سال ۸۵ یکی از تصمیمات بهموقع شرکت برای حضور در بازار قطعات یدکی خودرو و تامین بخشی از نیاز بازار به محصولات تولیدی این شرکت بوده است که به مرور زمان فعالیت خود را گسترش و محصولات جدیدی غیر از محصولات تولیدات شرکت را به سبد فروش افزوده و در حال حاضر بیش از ۳۰۰ قلم کالا در لیست فروش دارد. همچنین در بازارهای موازی چون بازار سرمایه و مسکن هم فعالیت خود را آغاز کرده است تا سودی مستمر را نصیب شرکت و سهامداران کند.
وی همچنین از رشد ۵۰ درصدی فروش شرکت در ۷ ماه نخست امسال خبر داد و افزود: سیاست استفاده بهینه از امکانات موجود شرکت و افزودن امکانات جدید در راستای افزایش فروش و سودآوری بیشتر و مستمر شرکت با جدیت دنبال میشود. اسماعیلی در این گفتوگو به تشریح اهم اقدامات و طرح و برنامههای شرکت و مهمترین چالشهای پیش رو ازجمله کمبود نقدینگی پرداخت که در ادامه میخوانید.
بهعنوان یکی از قدیمیترین قطعهسازان کشور نیاز کدام خودروسازان را تامین میکنید؟ سهم شما از بازار چه میزان است؟
ایرکا پارت صنعت بهطور مستقیم با دو خودروساز کشور کار نمیکند، بلکه با شرکت ساپکو از گروه ایرانخودرو و مگا موتور از گروه سایپا همکاری میکند. درصد سهم بازار این شرکت در محصولات مختلف متفاوت است و بهطورکلی در محصول دریچه هوا و اویل پمپ خودروی نیسان وانت ۱۰۰ درصد و سایر محصولات ۵۰ درصد سهم بازار را در اختیار داریم. البته باید این نکته را در نظر داشته باشیم که خودروسازان بر اساس سیاستهای خود تمایل دارند برای هر قطعه حداقل دو سازنده و حتی در بسیاری از قطعات سه تا چهار سازنده داشته باشند تا در صورت لزوم بتوانند از تامینکنندههای دیگر قطعات موردنیاز خود را تامین کنند و با این سیاست خودروسازان، گرفتن سهم بالاتر از این مقدار امکانپذیر نیست. سیاست خودروسازان متفاوت است مثلا شرکت رنو پارس سیاست داشتن یک تامینکننده برای هر محصول را دنبال میکند و شرکت ما هم در همین راستا سه محصول دریچه هوا، واترپمپ و واتر اوتلت خودروی ال ۹۰ را انحصارا تولید میکرد. هماکنون به دلیل خروج رنو از کشور فقط قطعات یدکی برای بازار تولید میکنیم که اندک است. شنیدهشده که سایپا قصد دارد این خودرو را دوباره تولید کند و درصورتیکه از همین موتور فعلی ال ۹۰ استفاده شود سه محصول تولیدی ما در این خصوص میتواند با تیراژ بالا تولید شود و به فروش برسد. در خصوص سهم شرکت از بازار یدکی باید گفت سالهای قبل تمرکز ما فقط بالا بردن فروش به خودروسازها بود و سهم کمی در بازار یدکی داشتیم، اما بعد از اینکه خودروسازان با بحران مواجه شدند شرکت با ایجاد شرکت ایرکا پارت پویا تلاش کرده جای خود را در بازار یدکی باز کند و با استفاده از محصولات باکیفیت و خوشنامی برند ایرکا خیلی زود توانستیم در زمینه محصولات تولیدی خود حدود ۴۰ درصد بازار یدکی خودرو را در اختیار بگیریم. این امر موجب شد بتوانیم با شرایط روز پیش برویم و قیمتها را بر اساس شرایط واقعی بلافاصله اصلاح کنیم و نقدینگی خوبی را از این محل به دست آوریم.
در مورد بدهی خودروسازان به شرکت توضیح بفرمایید و درخواست شما از دولت چیست؟
هماکنون میزان مطالبات این شرکت از دو شرکت خودروساز بزرگ کشور حدود ۵۰ میلیارد تومان است که از این میزان حدود ۲۰ میلیارد تومان معوق و سررسید گذشته و با احتساب نرخ دلار ۱۰ هزار و ۵۰۰ تومانی است که در صورت بهروز شدن قراردادها، مطالبات ما به ۷۰ میلیارد تومان خواهد رسید و حدود ۳۰ تا ۳۵ میلیارد تومان آن سررسید گذشته خواهد بود. چنانچه خودروسازان بخواهند تیراژ تولید را افزایش دهند بهطور حتم باید مطالبات ما را بهموقع پرداخت کنند تا بتوانیم نسبت به تامین بهموقع قطعات آنها اقدام کنیم که این مستلزم حمایت دولت در قالب کمکهای بلاعوض از خودروسازان است. به دلیل قیمت دستوری و راندمان پایین، خودروسازان هماکنون در شرایط زیان قرار دارند و این راندمان پایین ناشی از تفکر مدیریت دولتی و پرسنل تحمیلی است. بر این اساس دولت باید از قیمتگذاری دستوری پرهیز کند. با توجه به افزایش نرخ ارز قیمتهای دستوری اعلامشده جز اینکه زیان خودروسازها را بیشتر کند عایدی دیگری ندارد. اختلاف قیمت فاحش بین محصول تولیدی در کارخانه و بهایی که مصرفکننده برای آن در بازار میپردازد عامل شکلگیری رانتی قابلتوجه به نفع دلالها است که کاهش نقدینگی خودروسازها و انتقال بار ناشی از آن به قطعهسازها را به دنبال دارد. چالش اصلی ما در وهله اول تامین نقدینگی و سپس ضوابط نامشخص است که بهطور مداوم در حال تغییر است و قوانین را بدون در نظر گرفتن عواقب جانبی هیجانی اعلام میکند. انتظار ما از دولت این است که اگر توان دستگیری از تولیدکنندگان را ندارد لااقل مشکلات جدیدی برای آنها ایجاد نکند، زیرا هماکنون مشکلات زیادی را سازمانهای دولتی نظیر دارایی و تامین اجتماعی ایجاد میکنند و ضوابطی که دولت میکند توسط این دو سازمان تا آنجا که امکان دارد اجرا نمیکنند. اخیرا در خبرها آمده که خودرو در بورس کالا عرضه میشود که خبر خوبی است چون در صورت اجرایی شدن سود حاصل از اختلاف قیمت کارخانه و بازار بهجای جیب دلالها به جیب خودروسازها خواهد رفت و میتوانند این پول را در چرخه تولید و توسعه استفاده کنند.
تعداد تولیدات شرکت هماکنون چقدر است؟ و آیا طرحهای توسعهای در برنامه دارید؟
هماکنون ۶ دسته محصول تولید میکنیم نظیر واترپمپ، اویل پمپ، دریچه گاز، اویل ماژول و ماژول آب TU۳ و مانیفولد. تاکنون بیش از ۵ میلیون دریچه گاز برای ۵ میلیون خودرو تولید کردهایم که در حال حرکت در کشور هستند. برای شرکت رنو پارس بهمنظور تولید اویل پمپ و واترپمپ موتور
ال -۹۰ از شرکت پیربورگ فرانسه خط تولید و دانش فنی را خریداری و تحت لیسانس آنها تولید کردیم اما متأسفانه به دلیل محدودیتهای بینالمللی و خروج رنو از ایران دو سه سالی است که خط تولید این قطعات متوقفشده و اما ماشینآلات و دانش آن موجود است. هماکنون برای سایر خودروها نیز اویل پمپ و واترپمپ تولید میکنیم. بهمنظور افزایش داخلیسازی در شرکت برنامه تولید قطعات جدید را در دستور کار داریم؛ درواقع خطوط تولید آنها خریداری شده ازجمله نسل بعدی دریچه گاز برقی و پدال گاز برقی که قرارداد تامین پدال برقی در حال انعقاد است و قرارداد دریچه گاز برقی منعقدشده و امید است تا پایان امسال هر دو محصول به تولید برسند. در سال جاری در مجموع ۴ طرح توسعه در دستور کار شرکت قرار دارد که در مورد دو طرح توسعه دیگر به دلیل تحریمها بهمحض اینکه خطوط قطعی و راهاندازی شوند، شفافسازی انجام خواهد شد. ظرفیت تولید سالانه دریچه گاز حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار قطعه، واترپمپ ۶۰۰ هزار قطعه، اویل ماژول ۷۲ هزار، ماژول TU۳ نیز ۲۰۰ هزار، مانیفولد حدود ۲۱۰ هزار است اما با خرید یک سری ماشینآلات میتوانیم ظرفیت را دو برابر کنیم.
عملکرد شرکت در ۷ ماه نخست امسال را توضیح بفرمایید؟ هدفگذاری شما تا پایان سال جاری به چه میزان خواهد بود؟
درسایت کدال عملکرد شرکت قرارگرفته است، در گزارش تفصیلی در این سایت آمده که صورتهای مالی ارائه شده بدون در نظر گرفتن تعدیل مثبت قیمتها به دلیل افزایش نرخ ارز بوده که پس از دریافت مجوز افزایش قیمتها صورتهای مالی متفاوت خواهد شد و میزان فروش حداقل ۳۰ درصد در صورتهای مالی افزایش خواهد یافت و با توجه به اینکه کلیه هزینهها در صورتهای مالی لحاظ شده است به هر میزانی که افزایش نرخ دریافت کنیم عینا به سود شرکت اضافه میشود. میزان فروش پیشبینیشده در گزارش تفصیلی ۹۶ میلیارد تومان اعلامشده که در ۶ماه نخست امسال ۳۸ میلیارد تومان آن بدون لحاظ شدن افزایش قیمت محقق شده، اما پیشبینی میشود با توجه به اینکه فروش ۶ماه دوم همیشه بیشتر از ۶ماه اول است فروش کل سال ۹۹ بالای ۱۰۰ میلیارد تومان با لحاظ کردن قیمتهای جدید محقق شود. در ۷ماه سال جاری ۲۱۱ هزار قطعه در شرکت تولید شد؛ این در حالی است که میزان تولید در مدت مشابه سال گذشته ۲۰۱ قطعه بود و چون اغلب قطعات گرانقیمت بودند ازاینرو ۵۰درصد افزایش ریالی فروش را تجربه کردیم. پیشبینی میشود که تا پایان سال جاری تعداد تولید شرکت دو برابر هفتماه نخست امسال شود و حدود ۴۲۰ هزار قطعه فروش خواهیم داشت که در مقایسه با سال گذشته بهطور حتم افزایش فروش بیش از ۵۰ درصدی خواهیم داشت.
آیا صادرات هم دارید؟
تا قبل از اعمال تحریمها برخی از قطعات تولیدی این شرکت نظیر دریچه گاز مکانیکی به فرانسه صادر میشد، اما متاسفانه بعد از تحریم صادرات آن متوقف شد و حدود ۶ سال است که صادرات مستقیم نداریم؛ اما با صادرات خودرو محصولات ما هم بهنوعی غیرمستقیم صادر میشود همچنین قطعات تولیدی ما توسط بازرگانان خریداری و به کشورهایی که از خودروهای تولیدی ایران استفاده میکنند به فروش میرسد.
تاثیر نوسانات ارزی روی فعالیت شرکت را چگونه ارزیابی میکنید؟
ارز موردنیاز را از طریق سیستم بانکی خریداری و ارسال میکنیم. البته نوسانات ارزی تاثیر قابلتوجهی بر فعالیت ما دارد، اما بهنوعی با تأخیر، خودروساز این هزینهها را از ما میپذیرد، سپس با ارائه مدارک و مستندات به آنها در قیمتهای ما لحاظ میشود.
حجم سرمایهگذاری شرکت به چه میزان است؟ آیا برنامهای برای افزایش سرمایه دارید؟
سرمایه ثبت شده شرکت ۵۰ میلیارد تومان است، اما بهطورقطع از ارزش بیشتری برخوردار است. سیاست این شرکت در سالهای متمادی به این صورت بوده که هرساله حداقل سود حاصله را تقسیم کنیم و باقیمانده سود جهت توسعه شرکت سرمایهگذاری شود و در قالب افزایش سرمایه از سود انباشته، سهامداران را از سودهای حاصله منتفع کنیم. تا پایان سال جاری دو برنامه افزایش سرمایه خواهیم داشت اولی حدود ۲۰ میلیارد تومان یعنی ۴۰ درصد افزایش سرمایه از محل سود انباشته خواهد بود. همچنین به دلیل اینکه ۵ سال زمان قانونی به پایان رسیده باید تجدید ارزیابی مجدد داشته باشیم که در دستور کار قرار دارد و تا پایان سال جاری انجام میشود که با توجه به تغییر نرخ ارز افزایش سرمایه قابلتوجهی خواهیم داشت. با توجه به اینکه سود قابلتوجهی امسال محقق میشود این سود انباشته خواهد شد و میتواند بالقوه در سال بعد هم افزایش سرمایه دیگری را از سود انباشته داشته باشیم.
هماکنون ساخت داخل شرکت چند درصد است؟
هماکنون حدود ۶۰ درصد تولیدات شرکت توسط ماشینآلات و پرسنل شرکت تولید، ۱۰ درصد توسط سایر شرکتهای ایرانی و حدود ۳۰ درصد وارداتی است. با راهاندازی دو طرح توسعه دریچه گاز برقی و پدال برقی در برخی از محصولات تا ۲۵ درصد از وابستگی به خارج کاسته خواهد شد؛ و فقط ۵ درصد وابستگی خواهیم داشت.
با احتمال کاهش تحریمها که این روزها مطرح میشود، فضای کاری آینده را چگونه پیشبینی میکنید؟
با توجه به شرایط ارزی موجود در کشور معمولا دولتها بهمحض اینکه به ریال نیاز پیدا میکنند برای جلوگیری از تورم، واردات را برای تامین ریال موردنیاز خود گسترش میدهند و این معضلی است که تاکنون همواره در کشور شاهد بودیم که بهمحض مساعد شدن شرایط سیاسی کشور تولیدکننده داخلی به باد فراموشی سپرده میشود. بر این اساس واردات یک تهدید جدی برای تولید و کل صنایع است. دولتها باید فقط نسبت به واردات ماشینآلات و فناوری اقدام کنند و همکاری با خودروسازان خارجی بهشرط داخلیسازی انجام شود و از توان داخلی استفاده کنند در غیر این صورت با بروز هرگونه ناملایماتی در روابط خارجی، کشور دچار مشکلات موجود میشود. باید به سمت حداقل وابستگی حرکت کنیم، زیرا تولید برخی از قطعات صرفه اقتصادی ندارد و بهناچار باید وارد شوند و درواقع خودکفایی صددرصدی امکانپذیر نیست.
بنابراین بهجای واردات محصولات باید واردات ماشینآلات و خطوط تولید صورت بگیرد و فناوری و زیرساخت ایجاد کنند.