سال گذشته، این شرکت تولید پوشاک ورزشی همکاری با ۲۰۰ نفر را آغاز کرد تا ایده یک کفش دوندگی را به آزمایش بگذارد؛ کفشی که «اولترابوست دی‌ان‌ای لوپ» نام دارد. آدیداس از این افراد درخواست می‌کرد تا آن‌ را تست کنند و بازخورد خود را در مورد این مدل با آدیداس در میان بگذارند تا این شرکت بتواند گام ضروری بعدی را در افزایش تعداد مخاطب خود برای این مدل از کفش‌های قابل بازیافت بردارد. فاز بعدی این آزمایش شامل هزار و ۵۰۰ نفر خواهد بود و پس از به پایان رسیدن آزمایش، کفش‌ها به آدیداس بازگردانده خواهند شد تا به محصول دیگری تبدیل شوند. تعدادی از برندهای ورزشی دیگر نیز در تلاش برای تولید کفش‌های ورزشی قابل بازیافت یا حداقل کفش‌هایی هستند که زیان کمتری به محیط‌زیست وارد کنند. این فهرست تاثیرگذار شامل برندهای آلبردز، کانورس، اورلین، نایک و ریبوک است.  چالش اصلی اما آن است که برای ساخت کفش‌ها از مواد مختلفی نظیر چرم، برزنت، لاستیک یا صمغ استفاده می‌‌شود و پیچیدگی‌های دیگری نیز در این بین مثل استفاده از چسب وجود دارد. تفاوت خط تولید آدیداس اما آن است که این شرکت مدعی است مدل‌ یادشده به‌طور کامل از پلی‌اورتان قابل ارتجاع با حرارت ساخته می‌شود. با توجه به اینکه آدیداس اولترابوست دی‌ان‌ای‌لوپ را به طور کامل از پلی‌اورتان ساخته است و در این روند از هیچ‌گونه چسبی برای ساخت آن استفاده نکرده، در پایان استفاده می‌توان این کفش‌های ورزشی را شست، آن را لوله و سپس ذوب کرد. پس از آن به این ماده مدل جدیدی داده و یک جفت کفش جدید ساخته می‌شود. این نوع از ساخت کفش‌های ورزشی منافعی نظیر کاهش قابل‌توجه پسماند دارد که اکنون یا باید سوزانده یا در محل‌های دفن زباله رها شوند. این پروژه بخشی از هدف آدیداس برای حذف تمامی اجزای تولید شده از پلاستیک خالص از محصولات و بسته‌بندی خود تا سال ۲۰۲۴ است.