برای مثال برخی کارشناسان خارجی اعتقاد دارند اقدام اخیر ترامپ نشان داد فهرست‌های تروریستی تنظیم شده ازسوی این کشور به‌دلیل غلبه شدید رویکرد سیاسی، مشروعیتی ندارد. این‌گونه نظرها می‌تواند فرصتی برای افزایش قدرت چانه‌زنی ایران در مجامع بین‌المللی باشد. البته شناسایی تبعات احتمالی اقدامات ضدایرانی برای آمریکا که در حکم فرصت برای ما است، نیازمند دقت و مطالعه است. حرف‌ها و مواضع باید سنجیده و متناسب با شرایط و اقتضائات کشور باشد. برای مثال در وضعیت کنونی آیا سخن گفتن از قطع همکاری با گروه مالی به تلافی اقدام آمریکا می‌تواند بهترین اقدام باشد؟ دو شاهد نشان می‌دهند آمریکا و متحدان ضدایرانی آن تمایل دارند از مسیر گروه اقدام مالی نیز به اقتصاد کشور ضربه بزنند. شاهد اول آن  تلاش‌هایی است که لابی‌های مخالف ایران برای بازگرداندن نام کشور به‌عنوان عضو غیرهمکار دارند. شاهد دوم به اقدامات و لابی‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا بازمی‌گردد. این نهاد درصدد آن است که با هر ترفندی تور تحریم‌ها علیه اقتصاد ایران را گسترده‌تر کند. از دستور کار خارج کردن لوایح مربوط به قانون تامین مالی تروریسم، پولشویی و کنوانسیون‌های مربوطه طبیعتا به آمریکا کمک می‌کند که به این بهانه خواسته‌های خود را بر دیگر کشورها تحمیل کند. ایالات‌متحده کل اقتصاد ایران را مشمول تحریم قرار داده است و امروز بخشی وجود ندارد که مشمول تحریم‌های این کشور نباشد. پس برای فشار بیشتر به ایران ناچار به همراه کردن دیگر کشورها با خود است. پیشنهاد می‌شود تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران کشور باید به هر موضوعی که مربوط به سیاست و تجارت خارجی می‌شود با این دید نگاه کنند که تصمیم اتخاذشده به همگرایی دیگر کشورها با آمریکا کمک می‌کند یا منجر به واگرایی می‌شود. ایجاد شکاف بین آمریکا و دیگر کشورها می‌تواند برای ایران فرصت تلقی شود تا در برابر فشارها قدرت مقاومت بیشتری پیدا کند. آنچه امروز کشور به آن نیاز دارد در نظر گرفتن همه جوانب و بهترین تصمیم از میان گزینه‌های موجود است.