با یک جستجوی ساده در اینترنت می‌توانید به سایت‌های شرط بندی مختلف و فارسی زبان دست پیدا کنید؛ سایت‌هایی که سرورهای آن‌ها در داخل و خارج از کشور وجود دارد. برخی از آنان مدعی داشتن مجوز هستند و بسیاری نیز بدون مجوزی از نهاد خاص فعالیت می‌کنند.

گردش مالی این سایت‌ها سرسام آور است. به جز بازی های شبهه داری که در این سایت ها تعریف شده، پیش بینی مسابقات و رویدادهای ورزشی از جذاب ترین بخش های شرط بندی در این قمارخانه های مجازی به شمار می رود.

شما می توانید با پرداخت حداقل مبلغ مورد نظر خود روی نتیجه بازی های ورزشی در لیگ های مختلف از فوتبال و والیبال و بسکتبال گرفته تا واترپلو و هندبال و تنیس شرط بندی کنید.

این قمار گاهی همراه با برد و گاهی نیز همراه با باخت است و می‌تواند در عرض چند ثانیه میلیون ها تومان پول به حساب شما واریز و یا از جیب شما بردارد.

در این میان اما هیچ تناسبی بین فعالیت این سایت ها با سازمان ورزش کشور وجود ندارد.

هیچ یک از متولیان ورزش اعم از وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و یا فدراسیون های ورزشی قانونی برای نظارت و کنترل بر این سایت‌ها ندارند. این در حالی است که عملا برند و فضای ورزشی خود را در اختیار این دکان قرار داده‌اند.

موضوع از جایی جالب می شود که مشاهده شده بازیکنان یک تیم ورزشی، خود اسیر این سایت های شرط بندی هستند. روی برد تیم حریف شرط های میلیونی و سنگین می بندند و بعد تعمدا در مسابقه می بازند تا سود چند برابری دریافت کنند.

یا در نوع دیگر داوران، مربیان و حتی برخی از مسئولان و متولیان رشته های ورزشی اسیر این معضل شده اند؛ سوءرفتاری که می تواند سرمایه های یک باشگاه و یا امیدهای یک شهر را برای موفقیت در رویدادهای ورزشی بر باد دهد.

حتی تصور اشاعه دامنه این موضوع به تیم های ورزشی ایران می‌تواند رعب آور و ترسناک باشد؛ اینکه بازیکنان، مربیان و یا عوامل و مسئولان یک تیم برای قمار در یک شرط بندی بخواهند روی برد تیم حریف شرط ببندند و کم کاری کنند، می تواند به بحرانی جدی بدل و موضوع ملی به شمار آید.

اگر چه در رابطه با این موضوع هنوز  گزارشی پیرامون مسابقات تیم های ملی یا ورزشکاران ایرانی در رویدادهای بین المللی منتشر نشده اما در سطح باشگاهی و لیگ های داخلی فریاد اعتراض بسیاری از مربیان و مدیران درآمده است. چند ماه قبل نیز برنامه تلویزیونی نود مستنداتی را از این قبیل اتفاقات پخش کرد که نشانگر تبانی در مسابقات داخلی رده پایین بود.

یکی از مربیان لیگ برتر واترپلو در این باره به ایسنا گفت: یک سایت شرط بندی لیگ واترپلو هست که متاسفانه بعضی بازیکنان و تیم ها درگیرش شده‌اند. ظاهرا در تمام بازی های لیگ یک نفر هم از این سایت حضور دارد تا آنلاین نتایج را در سایتش بگذارد. با توجه به قراردادهای کم بازیکنان واترپلو، دو فقره شرط بندی در اینجا پول زیادی حتی بیشتر از قراردادهای بازیکنان ملی را برایشان به همراه دارد.

هم‌چنین یکی از بازیکنان لیگ برتر والیبال به ایسنا گفت: متاسفانه هفته گذشته یکی از هم تیمی‌های ما که از بازیکنان کلیدی تیم به شمار می‌رود در آستانه مسابقه اقدام به مصرف دارویی کرد تا دچار تهوع شود و نتواند مسابقه دهد. ما بعدا متوجه شدیم او در سایت شرط بندی شرکت کرده و نمی خواسته تا در آن مسابقه بازی کند تا تیم پیروز شود!

اگر چه هر روز کاربران سایت های شرط بندی در حال افزایش است اما مشخص نیست چرا هیچ یک از سه وزارتخانه ورزش و جوانان، ارتباطات و فناوری اطلاعات و همچنین وزارت اقتصاد و دارایی نسبت به فعالیت این سایت ها حساسیت به خرح نمی دهند.

قمار علاوه بر منع شرعی طبق قانون جاری کشور خلاف است اما بسیاری از این بنگاه های شرط بندی بدون ممانعت قانونی به فعالیت خود در کشور ادامه می دهند.

بی شک باید قانون گذاران و مسئولان اجرایی تدبیری قاطعانه نسبت به برخورد و یا مدیریت فعالیت این سایت ها بیاندیشند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.