افراد ریسک پذیر بر این باور هستند که چون شاخص این صنعت در بالای چهار میانگین متحرک مهم ۹۰، ۱۲۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ روزه قرار دارد، احتمال بالا رفتن قیمت‌ها در این صنعت کم نیست. از طرفی سرمایه‌گذاران ریسک گریز و حتی بعضی از سرمایه‌گذاران با ریسک معمولی کلیت بازار را زیر نظر داشته و فعلا بورس را محل مناسبی برای سرمایه‌گذاری نمی‌دانند. در حال حاضر شاخص صنعت قند و شکر با میانگین متحرک ۵۰ روزه درگیر است. مهم‌ترین اتفاق در چند روز گذشته، شکسته شدن  روند نزولی میان‌مدت به سمت بالا بود که شاخص بعد از عبور از این محدوده با روندی خنثی روبه‌رو شد که همین امر باعث شده افراد ریسک گریز در سرمایه‌گذاری در این صنعت مردد باشند.

میانگین متحرک با دوره‌های زمانی مختلف، به عنوان یکی از متداول‌ترین و پرکاربردترین اندیکاتورهای تکنیکال، پایه و اساس بسیاری از تحلیل‌های تکنیکال است. به بیان ساده می‌توان گفت این اندیکاتور میانگینی از داده‌های اصلی روزانه (معمولا قیمت آخرین معامله) است. میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله رو اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

روند نزولی کل بازار فرسایشی و خسته کننده شده است و بسیاری از سرمایه‌گذاران حاضر در بازار ممکن است دیگر فروشنده سهام خود در این قیمت‌ها نباشند، از طرفی روند نزولی کوتاه‌مدت و میان‌مدت به سمت بالا شکسته شده‌اند بنابراین می‌توان انتظار داشت از طریق سبک شدن سمت عرضه، قیمت‌ها کاهش چندانی نداشته باشند ولی برای بالا رفتن قیمت احتیاج به سنگین شدن طرف تقاضا نیز هست. در صورت گذر جریان نقدینگی از بازار بورس  می‌توان انتظار داشت در مرحله اول از سناریوی افزایشی، شاخص صنعت قند و شکر با هدف ۱۹۵ هزار واحد، از محدوده ۱۸۰مقاومتی هزار واحد عبور کند. در صورت پشت سر گذاشتن پرده اول از سناریوی افزایشی، وارد مرحله دوم از افزایش قیمت ها، با هدف ۲۳۰ هزار واحد می‌شویم که البته محدوده ۲۱۵ هزار واحد می‌تواند به عنوان سطح مقاومتی، مانع رسیدن شاخص به هدف خود شود. در پرده دوم، افراد با ریسک معمولی نیز وارد بازار شده‌اند و به لطف جریان پولی که افراد ریسک گریز در انتهای فاز دوم افزایش قیمت‌ها وارد بازار می‌کنند، می‌توان انتظار داشت صنعت قند و شکر محدوده سقف تاریخی خود را لمس کند. بنابراین هدف فاز سوم سناریوی افزایشی سطح ۲۵۵ هزار و ۵۰۰ واحد است. منطقه ۲۴۰ هزار واحد در این پرده به عنوان مقاومت نقش بازی خواهد کرد. مناطق مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا کنندگان سهام کم می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا‌کاهش قیمت‌ها باشند.

رفتار شاخص صنعت قند و شکر بعد از شکسته شدن خط روند نزولی میان‌مدت برای سرمایه‌گذاران امیدبخش نبود، چون نتوانست به حرکت صعودی خود ادامه دهد. البته بلاتکلیفی در حرکات نمودار شاخص این صنعت را می‌توان نتیجه سردرگمی عمومی در بازار دانست. بنابراین واکنش منفی به یکی از سطوح مقاومتی می‌تواند آغازگر مرحله اول سناریوی کاهش قیمت‌ها باشد. توجه داشته باشید که از محدوده‌های فعلی نیز احتمال حرکت در فاز اول کاهش قیمت‌ها وجود دارد.  به هر ترتیب هدف پرده اول از سناریوی ریزش قیمت‌ها، محدوده ۱۵۵ هزار واحد است که البته در این فاز، علاوه بر محدوده‌های حمایتی ۱۷۳ هزار واحد و ۱۶۵ هزار واحد، دو میانگین متحرک ۹۰ و ۱۲۰ روزه هم می‌توانند نقش حمایتی بازی کنند. اگر میانگین متحرک ۱۲۰ روزه به سمت پایین قطع شود، ممکن است افراد با ریسک معمولی که در این صنعت سرمایه‌گذاری کرده‌اند از آن خارج شوند. در صورت فشار عرضه و تکمیل پرده اول از سناریوی کاهشی و اگر مسوولان کماکان به مکانیزم بازار احترام نگذارند و دستورالعمل‌هایی مانند دامنه نامتقارن و مواردی از این قبیل را به بازار تحمیل کنند، شاخص وارد فاز دو ریزش خود شده و با هدف ۱۳۶ هزار واحد، حمایت ۱۴۴ هزار و ۵۰۰ واحد را به سمت پایین می‌شکند. در این مرحله دو میانگین متحرک بسیار قدرتمند ۱۵۰ و ۲۰۰ روزه می‌توانند مانع کاهش بیشتر قیمت‌ها شوند. در صورت شکسته شدن میانگین متحرک ۲۰۰ روزه به سمت پایین ، بسیاری از افراد ریسک‌پذیر که در این صنعت سرمایه‌گذاری کرده‌اند به دنبال صنعت دیگری برای سرمایه‌گذاری خواهند رفت. احتمال رخداد پرده سوم از سناریوی کاهشی که هدف ۹۴ هزار و ۵۰۰ واحد را دنبال می‌کند فعلا بسیار کم است.