میانگین متحرک با دوره‌های زمانی مختلف، به‌عنوان یکی از متداول‌ترین و پرکاربردترین اندیکاتورهای تکنیکال، پایه و اساس بسیاری از تحلیل‌های تکنیکال است. به بیان ساده می‌توان گفت این اندیکاتور میانگینی از داده‌های اصلی روزانه (معمولا قیمت آخرین معامله) است. میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله روی اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به‌عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

با تایید شکسته شدن خط روند نزولی کوتاه‌مدت به سمت بالا در چند روز گذشته و حتی تشکیل روند صعودی بسیار ضعیفی در کوتاه‌مدت، می‌توان انتظار داشت در مرحله اول از سناریوی افزایشی، شاخص کانی‌های فلزی به سمت شکستن محدوده خط روند نزولی میان‌مدت حرکت کند. عبور کامل از پرده اول افزایش قیمت‌ها دور از انتظار نیست و در صورت شکسته شدن خط روند نزولی میان‌مدت به سمت بالا دوباره امیدها به بازار سرمایه بازمی‌گردد. در فاز اول افزایش قیمت‌ها محدوده بسیار پرقدرت ۳۳۹ تا ۳۴۰ هزار واحد می‌تواند نقش مقاومتی بازی کند و مانع تکمیل این مرحله شود. در فاز دوم سناریوی افزایش قیمت‌ها، افراد ریسک‌پذیر و حتی بعضی از افراد با ریسک متعادل نیز وارد بازار خواهند شد. هدف این مرحله محدوده ۳۹۳ تا ۳۹۵ هزار واحد است که البته سطح ۳۶۰ هزار و ۵۰۰ واحد به‌عنوان محدوده مقاومتی می‌تواند مانع رسیدن به هدف مذکور شود. در فاز بعدی افزایش، شاخص به دنبال رسیدن به محدوده سقف تاریخی یعنی ۴۶۲ هزار واحد است که البته مقاومت ۴۴۰ هزار واحد می‌تواند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوش‌بینی می‌توانیم امیدوار باشیم شاخص تا چند ماه آینده ممکن است به محدوده‌های سقف تاریخی خود برسد. مناطق مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند.

هنوز روند میان‌مدت نزولی است و همان‌طور که گفته شد صنعت کانی‌های فلزی برای صعود، باید از مقاومت‌های بسیاری عبور کند. ضمن اینکه هنوز اعتمادها نه‌تنها به این صنعت بلکه به کل بازار سرمایه برنگشته و مصوبات و دستورالعمل‌های خاص بازار سرمایه ایران، از جمله دامنه نوسان نامتقارن ریسکی مضاعف را به سرمایه‌گذاران وارد کرده و باعث افزایش ریسک نقدشوندگی شده است. بنابراین واکنش منفی به یکی از سطوح مقاومتی می‌تواند آغازگر مرحله اول سناریوی کاهش قیمت‌ها باشد. توجه داشته باشید که از محدوده‌های فعلی نیز احتمال حرکت در فاز اول کاهش قیمت‌ها نیز وجود دارد. به هر ترتیب هدف پرده اول از سناریوی ریزش قیمت‌ها محدوده ۲۹۵ هزار واحد است که البته در این فاز، محدوده میانگین متحرک ۱۲۰روزه می‌تواند نقش حمایتی خوبی بازی کند. اگر عرضه‌ها در منطقه ۲۹۵ هزار واحد افزایش داشته باشد حرکت به سمت ۲۲۸ هزار و ۵۰۰ واحد دور از ذهن نخواهد بود. در این مرحله از ریزش قیمت‌ها، سطح ۲۷۰ هزار و ۵۰۰ هزار واحد، به‌عنوان منطقه حمایتی بسیار مهم می‌تواند مانع ریزش قیمت‌ها شود. مهم‌ترین سطح حمایتی در این پرده از سناریوی کاهش قیمت‌ها، محدوده میانگین متحرک ۲۰۰ روزه است که در صورت شکسته شدن به سمت پایین بسیاری از افراد ریسک‌پذیر نیز از این صنعت خارج خواهند شد. در صورت شکسته شدن محدوده ۲۲۸ هزار و ۵۰۰ واحد به سمت پایین، منطقه ۱۸۲ هزار و ۵۰۰ واحد می‌تواند مانع ریزش بیشتر قیمت‌ها شود. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.