انقلاب زنانه در قضا

 زنان ۱۲نفر از ۵۹منصوب دادگاه منطقه‌ای و ۲۹نفر از مجموع ۲۰۳منصوب دادگاه محلی او را تشکیل می‌دادند. تا زمان تصدی کارتر، تنها ۲زن به‌عنوان قاضی دادگاه و ۶زن به عنوان قاضی دادگاه منطقه‌ای انتخاب شده بودند. گینزبورگ که در سال۲۰۲۰ درگذشت، در یکی از سخنرانی‌های خود اعلام کرد: «وقتی کارتر تعداد زنان را برای کرسی قضا انتخاب کرد، دیگر راه برگشتی وجود نداشت.» گینزبورگ با بیان مقاومت قبلی در برابر زنان برای کسب کرسی دادگاه‌ها اضافه کرد که وقتی رئیس‌جمهور سابق هری ترومن احتمال حضور یک زن در دادگاه را مطرح کرد، طبق گزارش‌ها گفتند که قضات مرد بیشترین مقاومت را کردند و بهانه آوردند که انتصاب قضات زن، دیدارهای غیر رسمی را برای مردان سخت‌تر می‌کند. آنها می‌خواهند با کفش راحت‌تر و بدون لباس رسمی و دکمه‌های باز با یکدیگر در جلسات حضور پیدا کنند و مشکلات را حل کنند و حضور قضات زن مانع ایجاد می‌کند.

در دوران کارتر به جز ۴۱قاضی زن، ۵۷نفر از رنگین‌پوستان نیز به دادگاه‌ها راه یافتند که یک رکورد به‌حساب می‌آید، از جمله کسانی که به قضات استیناف فدرالی برجسته تبدیل شدند، می‌توان به لئون هیگین بوهام در حوزه سوم فیلادلفیا، آمالیا کرس در حوزه دوم نیویورک و دیمون کیث در حوزه شصت‌ویکم سینسیناتی اشاره کرد. حامیان حقوق مدنی از کار کارتر برای تنوع‌بخشی به دادگاه‌ها بسیار راضی بودند و او را همواره مورد ستایش قرار دادند. اما به گفته شریلین ایفیل، استاد حقوق دانشگاه هاروارد و مدیر سابق انجمن ملی پیشبرد افراد رنگین‌پوست، این انتصابات «برای بهبود مشروعیت و کیفیت قضاوت بسیار مهم بود.» در این زمینه کارتر در یک مصاحبه نقش خود را در این انقلاب قضایی کم جلوه داد و گفت که جامعه برای این موضوع آماده بود.

با این حال، کارتر هرگز فرصتی برای پر کردن جای خالی دادگاه عالی به‌دست نیاورد. او تنها رئیس‌جمهور یک دوره‌ای است که یک دوره کامل را بدون انتصاب به پایان رساند. با وجود این، تاکید او بر انتصاب قضات زن و قضات اقلیت ممکن است بر فشارها روی رونالد ریگان افزوده باشد؛ زمانی که او در سال۱۹۸۰ وارد رقابت با کارتر شد و گفت که اولین زن در دیوان عالی را او منصوب خواهد کرد. ریگان در اکتبر۱۹۸۰ این قول را داد و به حضار در لس‌آنجلس گفت: «یکی از اولین جاهای خالی دادگاه عالی در دولت من توسط واجد شرایط‌ترین زنی که می‌توانم پیدا کنم، پر خواهد شد.» چند ماه پس از اینکه ریگان در سال۱۹۸۱ وارد کاخ سفید شد، به قول خود عمل کرد و ساندرا دی.اوکانر را نامزد کرد. دومین زن که در سال۱۹۹۳ توسط بیل کلینتون نامزد شد، گینزبورگ، منتخب پیشین دادگاه استیناف کارتر بود.