این منطقه شامل تبادل آتش سنگین بود و سلاح‌هایی وجود داشتند که از هر دو جهت شلیک می‌شدند. بنابراین با اطلاعات موجود نمی‌توان مشخص کرد که چه کسی مسوول این کشته‌ها بوده است. اما تلفات کورینهوو روشن‌ترین نمونه شناخته‌شده از تلفات غیرنظامیان روسی به‌دلیل تصرف سرزمین‌های روس‌ها از سوی اوکراینی‌هاست. این تلفات همچنین موقعیت غیرمنتظره‌ای را که اوکراین در آن قرار دارد، برجسته می‌کنند - یک نیروی مهاجم و اشغالگر برای اولین بار در دو سال و نیم جنگ، وارد خاک روسیه شده است. از زمانی که نیروهای اوکراینی بیش از دو ماه پیش حمله غافلگیرانه خود را به غرب روسیه انجام دادند، ارزیابی تجربه مردم عادی روس دشوار بود. دکل‌های تلفن همراه ویران شده‌اند و دسترسی به ساکنان را سخت کرده است. منطقه تا حد زیادی به روی خبرنگاران مستقل بسته است و پروپاگاندا بر پوشش خبری غالب شده است؛ زیرا روسیه و اوکراین هر کدام دلایل خود را برای کم‌اهمیت جلوه دادن تلفات انسانی دارند.

 نیویورک‌تایمز از طریق ویدئوی تاییدشده، تصاویر ماهواره‌ای، عکس‌ها و شهادت نزدیک به ۲۰روسی که در آن منطقه زندگی می‌کردند، تصویری دقیق از چگونگی تهاجم اوکراین برای غیرنظامیان تهیه کرده است. برخی از کسانی که با آنها تماس گرفته شد، با کمال میل در این رابطه با اسم و مشخصات خود صحبت کردند. در موارد دیگر، تایمز به دلیل نگرانی‌های امنیتی تنها از نام آنها استفاده می‌کند.

غیرنظامیانی که پس از بیرون راندن نیروهای اوکراینی توسط نیروهای روسی به محل حادثه رفتند، بقایای برخوردهای آشفته و خشونت‌آمیز را توصیف کردند. ماریا اسکروب، داوطلب مردمی که به انتقال اجساد به سردخانه در مرکز استان کمک کرد، گفت: «به هر خودرویی که به آن مکان نزدیک می‌شد، تیراندازی می‌شد. همه تلاش می‌کردند بیرون بیایند؛ اما همان‌طور که می‌بینید، موفق نشدند.» هشت جسد در فیلم‌ها و عکس‌های هواپیماهای بدون سرنشین قابل مشاهده بود. اسکروب بقایایی را توصیف کرد که در گرما غیرقابل تشخیص شده بودند و گفت که در مجموع ۱۵جسد در محل پیدا شد؛ رقمی که به‌طور مستقل قابل تایید نیست. او در مصاحبه‌ای تاکید کرد که سربازان اوکراینی به غیرنظامیان فراری در کورینهوو شلیک کرده‌اند؛ اما به هیچ مدرکی اشاره نکرد. ساکنان یک روستای مجاور، کوریلوفکا، همچنین ادعا کردند که نیروهای اوکراینی به غیرنظامیان فراری شلیک کرده‌اند. اوکراین این اتهامات را رد کرده است و هیچ‌یک از این ادعاها به‌طور مستقل قابل تایید نیستند.

ساکنان گفتند که گلوله‌باران دوره‌ای اوکراین در ماه‌های گذشته و عدم هشدار مقامات محلی، بسیاری از ساکنان محلی را وادار کرد که نشانه‌های نزدیک شدن به نبرد را نادیده بگیرند و تا لحظه آخر در خانه بمانند. یکی از ساکنان کورینهوو به نام اولگا گفت که با خانواده‌اش برای صرف غذا نشسته بود که صدای انفجار را شنیدند. او در یک مصاحبه تلفنی گفت: «کورینهوو ناگهان جهنم شد. هیچ‌کس نیامد تا به ما در تخلیه کمک کند، کسی به ما نگفت که برویم.»

 با فرار مقامات محلی، ساکنان این وظیفه را برعهده گرفتند که کسانی را که بیشتر نیازمند بودند، تخلیه کنند. اما در ۱۰اوت، سربازان روسی که هنوز در کورینهوو بودند، به یک داوطلب به نام ایوان نائوموف گفتند که ماندن بسیار خطرناک است. نائوموف در یک فایل صوتی به نیویورک‌تایمز گفته بود؛ اما دیگر دیر شده بود و دیگر صدای اسلحه‌ها از بیخ گوشمان می‌آمد. دولت روسیه اطلاعات دقیقی درباره تلفات در این منطقه ارائه نکرده است. ارتش اوکراین هم در بیانیه‌ای توصیفات یا گزارش‌های مربوط به کشته‌شدگان را تحت عنوان پروپاگاندای روسیه مطرح کرد و زیر بار آن نرفت.