رئیس‌جمهور مشاوران خود را به اتاق مشاوره در طبقه دوم کاخ سفید احضار کرد تا به این سوال پاسخ دهد: «آیا او همچنان باید به این سفر برود؟» مناظره شدیدی بین مشاوران امنیت ملی و سیاسی او درگرفت. برخی در اتاق از بایدن خواستند که سفر را لغو کند. معلوم نبود چه کاری قرار است انجام شود. دیگران استدلال کردند که او به هر حال باید برود. او از پیش درخصوص این سفر خبررسانی کرده بود. آنها نباید مردد بمانند. اطلاعات اولیه ایالات متحده نشان می‌داد که اسرائیل مسوول انفجار بیمارستان نیست. درنهایت، جو بایدن گفت: «باید بروم. من باید این افراد را رو در رو ببینم.» این تصمیم، شاید بیش از هر تصمیم دیگری، رویکرد بایدن را درباره تفرقه‌انگیزترین بحران سیاست خارجی دوره ریاست‌جمهوری‌اش مشخص کند. او باید می‌رفت. باید آنها را رو در رو می‌دید.

با این کار، او در عمل مالکیت جنگی را که با تمام وحشیگری شدیدش دنبال می‌شد، در دست گرفت و شخصا خود را در معرض خطر بزرگ سیاسی در داخل و خارج از کشور قرار داد. هیچ داستان دیگری در نیم‌قرن گذشته روابط بین ایالات متحده و اسرائیل را به این شدت و با این نتیجه مورد آزمایش قرار نداده است. دیپلماسی پیچیده بین واشنگتن و تل‌آویو از زمانی که نیروهای حماس ۱۲۰۰نفر را کشتند و ۲۴۰نفر را به اسارت گرفتند، شکل جدید به خود گرفته و موجب شده است هر دو طرف به‌طور مستقیم با هم تعامل داشته باشند و رهبرانشان در حال رفت و آمد و تبادل اطلاعاتی و نظامی باشند. حالا اما عزم آن سفر چشمگیر ریاست‌جمهوری به سرزمین‌های اشغالی جای خود را به تماس‌های تلفنی خسته‌کننده، نظرات تند و جلسات ماراتن‌گونه و طاقت‌فرسا داده است.

این رابطه به‌طور فزاینده‌ای بدتر شده است؛ زیرا جو بایدن بیش از هر موضوع دیگری در سه سال ریاست‌جمهوری خود را درگیر مناقشه کرده است. رئیس‌جمهور و تیمش بارها و بارها مداخله کرده‌اند تا اسرائیل را از افراط در حملاتش دور کنند، اما اسرائیلی‌ها در لحظات حساس از واشنگتن توصیه نمی‌پذیرند. جو بایدن شاهد مقاومت فزاینده داخلی در برابر حمایتش از اسرائیل بوده است. او در همین راستا «یادداشت‌های زیادی» از سوی کارشناسان وزارت خارجه دریافت کرده است. این یادداشت‌ها اعتراض‌گونه و بی‌نام عمدتا ارسال می‌شود. در ماه نوامبر، بیش از ۵۰۰ منصوب سیاسی و کارمند به نمایندگی از حدود ۴۰سازمان دولتی نامه‌ای به بایدن در اعتراض به حمایت او از جنگ اسرائیل در غزه ارسال کردند. دموکرات‌های کنگره او را برای مهار حمله اسرائیل تحت فشار قرار داده‌اند و ایالات متحده خود را در تضاد با کشورهای دیگر در سازمان ملل دیده است.

به نظر می‌رسد که با فرا رسیدن سال جدید، اصطکاک در حال افزایش است. تیم بایدن متوجه شده است که چالشش تنها با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر نیست و اسرائیلی‌ها در سراسر جهان از عملیات نظامی حمایت می‌کنند؛ جنگی که تاکنون بیش از ۲۰هزار شهید فلسطینی داشته است. اما هیچ بحث جدی در داخل دولت درباره تغییر معنادار در سیاست، مانند قطع عرضه تسلیحات به اسرائیل وجود ندارد. در عوض، بایدن همچنان مصمم است تا با استفاده از اعتباری که از طریق حمایت ثابت از اسرائیل به دست آورده است، بحران را هدایت کند؛ اگرچه مشخص نیست که تا چه حد این می‌تواند برایش موثر باشد.