این کشور اکنون چهار سال است که روی لبه تیغ راه می‌رود. مردم نیز ناامیدانه به رویای انقلاب مردمی۲۰۱۹ چسبیده‌اند؛ زمانی که معترضان یک دیکتاتور بی‌رحم را سرنگون کردند و امیدهای شیرین دموکراسی را برانگیختند. اما دو ژنرال تشنه قدرت همچنان سودای تسلط بر سودان دارند. هنگامی که رابطه آنها در این آخر هفته به خشونت کشیده شد، روند سقوط انقلاب۲۰۱۹ آغاز شد و به نظر می‌رسد که مردم این کشور به کابوسی‌ترین حالت ممکن نزدیک شده‌اند.

نبرد به چهار گوشه کشور گسترش یافته است، جایی که ارتش و یک واحد شبه‌نظامی موسوم به نیروهای پشتیبانی سریع برای کنترل فرودگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی با یکدیگر نبرد کردند.

حتی یکی از جناح‌ها سربازان مصری را به همراه هفت هواپیمای جنگی مصری دستگیر کرده و در بازداشت نگه داشته و تهدید می‌کنند که همسایه قدرتمندش را به جنگ خواهد کشید و همین سایه ترس جنگ فراگیر منطقه‌ای را گسترانده است. این جنگ همچنین در اعماق دارفور گسترش یافته است؛ منطقه‌ای به وسعت اسپانیا که به مدت ۲۰سال باچرخه خشونت خود در عذاب بوده است. برای کشوری که به تازگی خروج از انزوای بین‌المللی را آغاز کرده بود، هرج و مرج ضربه‌ای ویرانگر است. درحالی‌که سودان به سمت دموکراسی پیش می‌رفت، ایالات متحده نام این کشور را به‌عنوان حامی تروریسم برداشته بود.

در این بین وعده کمک بین‌المللی داده شد و روسیه نیز سعی کرده بود جا پایی برای خود در این کشور باز کند. اما انقلاب سودان مانند بسیاری دیگر از کشورها زمین‌گیر شده است. برای فاروق عمر این انقلاب مرده متولد شد و حالا باید برای این رویا یک مرثیه بخوانند. مانند ده‌ها هزار نفر دیگر، فاروق یک‌بار جان خود را به خطر انداخت تا به معترضان در سال۲۰۱۹ بپیوندد. آنها با این اعتراضات توانستند به حکومت تقریبا مادام‌العمر عمر حسن‌البشیر، رئیس‌جمهور سه دهه‌ای سودان پایان دهند. اما حالا جنگ فراگیر رویای آنها را به باد سپرده است.