جاده جدید امپراتور
عبور از خزر
یک سال پس از عبور از مرز شرقی قزاقستان با چین، من به مرز غربی این کشور در دریای خزر سفر کردم. دریای خزر بزرگ‌ترین توده داخلی آب و بزرگ‌ترین دریاچه محصور در جهان است که پنج برابر بزرگ‌تر از اندازه دریاچه سوپریور و بزرگ‌تر از تمام ژاپن است. ذخایر نفتی خزر مدت‌هاست مورد توجه قدرت‌های بزرگ جهانی بوده و سقوط شوروی در را به روی شرکت‌های خارجی گشود. نفت همچنان بیشترین ارزش را دارد، اما رقابتی دیگر در حال رخ‌دادن و داغ شدن است. خزر در مرکز رقابت برای اتصال آسیا و اروپا با خطوط آهن، بنادر و دیگر زیرساخت‌های جدید است. «ابتکار کمربند و جاده»ی چین دو کریدور را پیش‌بینی کرده که یکی به سوی غرب کشیده می‌شود و دیگری از طریق این منطقه به اروپا. هند و روسیه حامی کریدوری شمال-جنوب هستند که از ایران و آذربایجان می‌گذرد. در سال ۲۰۱۸، ایالات متحده توافقی را برای ارسال کالاها از دریا به قزاقستان و به افغانستان از طریق ازبکستان نهایی کرد. همچون سایر مکان‌های میانی، خزر از حضیض به اوج رسیده و از سوی واسطه‌ها پس‌زده می‌شود. کشورهای هم مرز با دریا - آذربایجان، قزاقستان، ایران، روسیه و ترکمنستان - در موقعیت تبدیل‌شدن به قطبی در امتداد مسیرهای نوظهور قرار گرفته‌اند. به طور متناقضی، آنها نه‌تنها در زمره قوی‌ترین حامیان BRI بوده بلکه لنگرگاه یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها هم هستند. هر پنج کشور در رتبه پایین(و سوم) شاخص ادراک فساد شفافیت بین‌الملل هستند. میانگین نمره آنها پایین‌تر از آفریقای جنوب صحراست که بدترین منطقه در عملکرد جهانی در سال ۲۰۱۷ بود.
