مانیفست احیای لیبرالیسم در اکونومیست

به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل روزنامه «دنیای اقتصاد»، اکونومیست در این رابطه با اشاره به اینکه این نشریه در سال ۱۸۴۳ میلادی در حمایت از تجارت آزاد، بازارهای آزاد و دولت محدود تاسیس شد، افزود که از آن زمان به بعد، لیبرالیسم به‌عنوان موتوری قدرتمند در پیشبرد سعادت و آزادی فردی ایفای نقش کرد.  اکونومیست اما در ادامه می‌نویسد گرچه لیبرالیسم در ابتدا به‌عنوان یک جهان‌بینی خستگی‌ناپذیر و چالش‌برانگیز کار خود را آغاز کرد، ولی به تدریج با قدرت کنار آمد تا جایی که طرفداران آن، عطش‌ خود را برای ایجاد اصلاحات از دست دادند. در سرمقاله اکونومیست آمده است: لیبرال‌ها فراموش کرده‌اند که ایده بنیادین لیبرالیسم احترام شهروندی برای همه بود. اکونومیست در سرمقاله‌ صدمین سال چاپ این نشریه در سال ۱۹۴۳ همزمان با اوج مبارزه علیه فاشیسم، دو اصل اساسی را مطرح کرده بود: نخست آزادی. به این معنا که آزادی «نه‌تنها عادلانه و عاقلانه است، بلکه سودآور نیز هست... اینکه به مردم این آزادی داده شود که هر چه می‌خواهند انجام دهند.» اصل دوم منافع مشترک است: به این معنا که «جامعه بشری... می‌تواند به اجتماعی برای رفاه همه تبدیل شود.» امروز اما مفهوم شایسته‌سالاری لیبرال با آن تعریف جامع از آزادی همراستا نیست. طبقه حاکم در یک حباب زندگی می‌کنند. آنها به دانشگاه‌های خاصی می‌روند، با یکدیگر ازدواج می‌کنند، در خیابان‌های خاصی زندگی می‌کنند و در دفاتری مشترک با یکدیگر کار می‌کنند. دور از قدرت اما از عموم مردم انتظار می‌رود با این سطح از رفاه مادی طبقه حاکم کنار بیایند. با وجود این ، رکود تولید و ریاضت حاصل از بحران مالی سال ۲۰۰۸ موجب شد حتی این وضعیت مردم هم وخیم‌تر شود.

این یکی از دلایلی است که به‌خاطر آن، وفاداری به احزاب عمده درحال کاهش است. در عوض مردم درحال روی آوردن به هویت‌های گروهی همچون نژاد، مذهب یا جنسیت هستند. در نتیجه چنین وضعیتی، اصل دوم یا همان منافع مشترک دستخوش چندپارگی شده است. از سوی دیگر، لیبرال‌ها در حوزه ژئوپلیتیک نیز درحال باختن قافیه هستند. لیبرالیسم، که در دهه‌های ۱۹ و ۲۰ در برابر پشت صحنه هژمونی نیروی دریایی انگلستان و پس از آن خیز اقتصادی و نظامی آمریکا توسعه یافت، امروز با خرابکاری‌های روسیه و ادعای چین بر سر قدرت جهانی‌ روزافزونش درحال عقب‌نشینی است. در چنین وضعیتی آمریکا به‌جای حمایت از نظام متحدان و موسسات لیبرالی که پس از جنگ جهانی شکل گرفت، آن را نادیده گرفته و حتی در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ به آن تاخته است.  به عقیده اکونومیست، لیبرال‌ها باید انتقادات را بپذیرند و از مباحثات به‌عنوان منشأ بازنگری برای احیای جنبششان استقبال کنند. آنها باید برای ایجاد اصلاحات جسور و عجول باشند. جوانان به‌ویژه می‌توانند دنیا را در دست بگیرند. وقتی نشریه اکونومیست ۱۷۵ سال پیش راه‌اندازی شد، جیمز ویلسون، نخستین نویسنده‌اش وعده داد «جدالی نفسگیر بین هوش، که برای پیشرفت به جلو فشار وارد می‌کند و جهل ناشایست و ترسویی که بر سر راه پیشرفت مانع ایجاد می‌کند، در خواهد گرفت.» حالا اکونومیست در صد و هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس‌اش بر همان عزم خود تاکید می‌ورزد و از همه لیبرال‌های جهان می‌خواهد که در این مهم به آن بپیوندند.