لونت بیروی ۲۴ ساله که یکی از معترضان به اروبان است، می‌گوید: دموکراسی بدون رسانه‌های آزاد و حکومت قانون معنا ندارد. برگزاری انتخابات به معنی دموکراسی نیست. این معترض به نیویورک‌تایمز گفت: تا هر زمان که لازم باشد ما در خیابان‌ها خواهیم ماند. این معترضان درست یک هفته بعد از اینکه اوربان و حزب فیدز توانستند پیروزی خود را در انتخابات مسلم کنند، به خیابان‌ها آمدند. نتیجه انتخابات نیز نشان می‌داد که آنها با یک روند صعودی توانستند پیروزی را از آن خود کنند. در شرایط فعلی نیز اوضاع مجارستان بسیار آشفته است. نیروهای اپوزیسیون با یکدیگر در نزاع هستند، به رسانه‌های مستقل مدام حمله می‌شود و رسانه‌های دولتی نیز در این کشور غالب هستند.

این در شرایطی است که اوربان پیش از انتخابات در جمع هواداران خود گفته بود که به همه، حتی کسانی که مخالف وی هستند، مجال صحبت خواهد داد. او تصریح کرده بود: ما پس از انتخابات دنبال اخلاق، قانون و سیاست خواهیم بود. اما روز پنج‌شنبه مجله دولتی فیجیلو، پس از انتخابات نام ۲۰۰ تن از مخالفان اوربان را نوشت و گفته می‌شود این به معنای تهدید این ۲۰۰ تن است. این مجله در بیشتر شهرهای مجارستان توزیع می‌شود و این مجله نام مخالفان اوربان را در تمام شهرها پوشش داده است. در این فهرست نام روزنامه‌نگاران، موسسات غیردولتی و برخی از وکلا نوشته شده و از آنها با عنوان مزدوران یاد شده است. این مجله نوشته است که این افراد مزدوران یک میلیاردر مجارستانی-آمریکایی به نام جورج سوروس هستند و فیجیلیو این افراد را به‌عنوان سربازان این میلیاردر خطاب کرده است. سوروس یک میلیاردر اصالتا مجارستانی است که موسسات و گروه‌های حامی دموکراسی را حمایت مالی می‌کند. او متولد مجارستان است و توانسته در اشغال بوداپست توسط نازی‌ها جان سالم به در ببرد. او در سال ۱۹۴۷ به انگلستان و از آنجا به آمریکا رفت.

کارزار انتخاباتی اوربان در زمان انتخابات مدام به جورج سوروس حمله می‌کرد و تاکتیک اصلی او سوای حمله به سوروس، اسلام‌هراسی، ترساندن مردم از پناه‌جویان، به‌ویژه از کشورهای مسلمان بود. اوربان سوروس را تهدیدی برای کشورهایی با هویت مسیحی می‌خواند و در سخنرانی‌های خود بارها اعلام کرد که سوروس به‌دنبال نابود کردن دولت‌هایی است که به‌دنبال منافع ملی هستند. اوربان که حالا دو سوم پارلمان این کشور را در اختیار دارد، می‌تواند قانون اساسی را نیز تغییر دهد. اوربان قول داده است با قوانینی که با حمایت سوروس در این کشور به تصویب رسیده است، مقابله و آنها را متوقف کند. به گفته اوربان، این قوانین اجازه ورود مهاجران و مسلمانان را به این کشور خواهد داد.

در فهرستی که در مجله فیجیلیو منتشر شده نام چندین آکادمین هم دیده می‌شود که در دانشگاه اروپای مرکزی در بوداپست تدریس می‌کنند. این دانشگاه از حمایت مالی سوروس بهره‌مند بوده است. مایکل ایگناتیف، رئیس این دانشگاه درباره نام این استادان گفته است: این جریان در کشور به‌دنبال محدود کردن فعالیت‌های دانشگاهی بوده و این برای حیات علمی و سیاسی این کشور به‌شدت خطرناک است و آزادی کشور را به نابودی می‌کشاند. کمیته هلسینکی نیز در بیانیه‌ای پس از انتخابات اعلام کرد: طی هشت سالی که اوربان در قدرت بوده نشان داده است که وی تنها به منافع خود علاقه‌مند است و آن را برتر از ارزش‌های دموکراتیک، بشردوستانه و قانون اساسی می‌داند.