«دنیای اقتصاد» بررسی کرد
فرمول شورای رقابت، هزینه خودروسازان را پوشش میدهد؟
دستاندرکاران صنعت خودرو پیش از اعلام قیمت محصولات تولیدی در هر جلسهای همواره یک خواسته را در سر لیست درخواستهای خود مطرح میکردند و آن جلوگیری از ادامه روند تولید همراه با زیان است.
آنها بر این نکته تاکید میکنند که شرایط مالی این شرکتها امکان تداوم تولید را از آنها سلب کرده و ادامه این روند به تعطیلی آنها منجر خواهد شد.
دستاندرکاران صنعت خودرو برای اظهارات خود استدلالهایی نیز بیان میکنند. استدلالی که مبنای آن افزایش قیمت نهادههای تولید و مواد اولیه است. بر اساس صورتهای خرید خودروسازان قیمت نهادههای تولید آنها از سال ۹۷ تا سال گذشته از رشد قابل توجهی برخوردار بوده است. بهطور مثال قیمت خرید ورق فولادی خارجی برای خودروسازان در سال ۹۸ به نسبت سال پیش از آن از رشد ۷۶/۵ درصدی حکایت دارد.
چنانچه آنها ورق مورد نیاز خود را از بازار داخلی تامین کنند در بازه زمانی یاد شده شاهد رشد ۵۰ درصدی قیمت ورق فولادی داخلی هستند. همین اتفاق در سایر نهادههای تولید نیز مشاهده میشود، قیمت پلیمر در سال گذشته نسبت به سال ۹۷ رشد نزدیک به ۴۲ درصدی داشته است و قیمت مس نیز در بازه زمانی یاد شده رشد ۴۶ درصدی را به نام خود ثبت کرده است.
این در شرایطی است که این مقایسه صورت گرفته میان سال ۹۸ و سال پیش از آن است و هنوز مشخص نیست هزینه خرید نهادههای تولید در سالجاری به چه میزان افزایش مییابد.
بنابراین مشخص است افزایش قیمت محصولات سایپا به میزان ۲۳ درصد و محصولات ایرانخودرو به میزان ۱۰ درصد نمیتواند افزایش قیمت نهادههای تولید موردنیاز این شرکتها را پوشش دهد.
البته در کنار افزایش هزینه نهادههای تولید، خودروسازان با رشد حقوق و دستمزد نیروی کار خود در سالجاری نسبت به سال گذشته نیز باید دست و پنجه نرم کنند.
بازپرداخت تسهیلات دریافتی و همچنین چالش پرداخت بدهیهای معوق به زنجیره تامین و شرکتهای قطعهساز نیز فشار مضاعفی از لحاظ مالی به خودروسازان وارد میکند.
بنابراین بهنظر میرسد که خودروسازان همچنان مجبور به تولید محصولات خود با ضرر هستند.
دستاندرکاران صنعت خودرو سال گذشته اعلام کردند خودروسازان بهطور متوسط ۲۳ درصد روی تولید هر محصول خود ضرر میکنند؛ بنابراین این درصد افزایش قیمت که برای محصولات خودروسازان اعلام شده است در بهترین حالت میتواند اندکی زیان آنها را کاهش دهد. این در شرایطی است که قیمت نهادههای تولید در سالجاری روند افزایشی به خود نگیرد ، احتمالی که بعید بهنظر میرسد.