به گزارش «دنیای‌اقتصاد» این دغدغه‌ها اکنون به صنایع داخلی هم رسیده و برخی تولیدکنندگان روغن موتور از جمله بهران به فکر سرمایه‌گذاری در بخش خودروهای برقی افتاده‌اند. طبق آمار فروش محصولات روانکار، ۸۰ درصد بازار تولید‌کننده محصولات روانکار مختص به روغن موتور و تنها ۲۰ درصد محصولات تولیدی به روانکارهای صنعتی تعلق دارد که با توجه به حساسیت دستگاه‌های صنعتی، شرکت‌های تولید روغن علاقه کمتری به ورود به تولید روانکارهای صنعتی دارند، البته در خیلی از موارد دستگاه‌های صنعتی تولید شده روغن مخصوص به خود را دارند که توسط شرکت مادر توصیه می‌شود و شرکت‌های متفرقه عملا از این بازار کنار گذاشته می‌شوند.

در بازار ایران نیز چهار شرکت تولید‌کننده روغن پایه آینده پرچالشی را پیش رو دارند و احتمالا تغییرات ایجاد شده در جهان دامن آنها را هم خواهد گرفت، صنعت خودروی ایران نیز دیر یا زود دستخوش این تغییرات خواهد شد، با توجه به اینکه قطعات الکترونیک خودروهای بنزینی یا گازوئیلی انژکتوری توسط کشورهایی ساخته می‌شوند که در ۱۵ سال آینده تولید آن را باید متوقف کنند،‌ صنعت خودرو ایران نیز باید با این موج حرکت کند.

تغییر خط تولید شرکت‌های بزرگ جهانی سبب کمبود برخی قطعات خاص می‌شود. مثلا قطعه‌ای مثل کامپیوتر خودرو را باید در ایران تولید کنیم که صرفه اقتصادی ندارد،‌ پس یا باید به سمت برقی شدن حرکت کنیم یا به خودروهای کاربراتوری برگردیم که دور از انتظار است. اگر در مسیر جهانی حرکت کنیم و تصمیم به برقی شدن بگیریم، صنایع بزرگ تولید روغن موتور خود را از دست می‌دهیم، در بین چهار شرکت تولیدکننده روغن پایه، بهران با بیشترین سهم بازار بزرگ‌ترین بازنده خواهد بود، بهران علاوه‌بر تولید روغن موتور، جایگاه‌های فروش بنزین هم دارد که با برقی شدن خودروها، جایگاه‌های بنزین را نیز از دست می‌دهد، اما با نگاهی به شرکت‌های بزرگ این حوزه می‌توان دید که شرکت‌های مشابه بهران آینده‌نگری کرده و در حوزه‌های خودروهای برقی سرمایه‌گذاری کرده‌اند.