باراک در این مقاله به دولت آمریکا پیشنهاد داده مجموعه‌‌‌ای از چند کشور را گرد هم آورده تا بتوان اطمینان حاصل کرد هیچ تحول اطلاعاتی درباره برنامه هسته‌‌‌ای ایران از نظر دور نمی‌‌‌ماند. او در بخش دیگری از این مقاله به پیشرفت‌‌‌های ایران در زمینه تسلیحات پهپادی اذعان و از آن ابراز نگرانی کرده است: «ایران به غنی‌‌‌سازی اورانیوم ادامه داده و از کشوری که قرار بود روسیه بر آن نظارت کند به کشوری تبدیل شده که قرار است روسیه را به پهپادهای مسلح تجهیز کند.»ایهود باراک در این مقاله از اینکه آمریکا و رژیم صهیونیستی بعد از خروج واشنگتن از برجام هیچ برنامه‌‌‌ای برای حمله به تاسیسات نظامی ایران آماده نکرده بودند، ابراز تعجب کرده است. او نوشته است: «به دلایل نامعلوم، بعد از خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک در سال ۲۰۱۸ نه آمریکا و نه اسرائیل هیچ‌کدام یک برنامه جایگزین نظامی، یعنی برنامه‌‌‌ای که قابلیت به تاخیرانداختن چند ساله برنامه هسته‌‌‌ای ایران را داشته باشد ایجاد نکردند.»ایهود باراک خاطرنشان کرده در ۱۲ سال یا ۴ سال گذشته امکان طراحی گزینه‌‌‌های نظامی که بتواند برنامه هسته‌‌‌ای ایران را به عقب بیندازد وجود داشته اما اکنون چنین گزینه‌‌‌هایی وجود ندارند. در این مطلب آمده است: «به عبارت دیگر، برخلاف عملیات‌‌‌های موضعی که ۱۲ سال پیش در نظر گرفته می‌‌‌شدند یا

۴ سال پیش می‌توانستند در نظر گرفته شوند- یعنی عملیات‌‌‌هایی که می‌توانستند به طرز محسوس برنامه هسته‌‌‌ای ایران را (بدون خطر جنگ) به تاخیر بیندازند- گزینه‌‌‌های فعلی همگی با گزینه جنگ (به ویژه برای اسرائیل) همراه هستند، ضمن آنکه توان اندکی برای به تاخیر انداختن برنامه هسته‌‌‌ای ایران دارند.»ایهود باراک در بخش دیگری از این مقاله از ایران به عنوان رقیبی «سرسخت و مقاوم» یاد کرده است. او نوشته است: «ایران همین حالا هم رقیبی سرسخت و مقاوم است که چه به صورت مستقیم و چه از طریق نایبانش در عراق، سوریه، لبنان و یمن علیه اسرائیل و دیگران عملیات انجام می‌دهد.»