به گزارش خبرگزاری فارس، ظریف در این یادداشت که در نشریه «گلوبال‌تایمز» منتشر شده، با اشاره به سفرهای پیشین خود  به چین و همچنین سابقه تمدنی چند‌هزار ساله دو کشور، نوشته است: «سابقه روابط میان ایران و چین به ۲هزار سال پیش بازمی‌گردد؛ زمانی که اکتشاف‌گران و بازرگانان از طریق جاده ابریشم با یکدیگر روبه‌رو شدند. آنجا بود که دو ملت دریافتند که به عظمت تمدن یکدیگر احترام بگذارند. آن تماس‌های اولیه، زمینه را برای هزاران سال ارتباط ویژه میان دو مورد از بزرگ‌ترین، پیشرفته‌ترین و پایدارترین تمدن‌های جهان فراهم کرد.» وزیر امورخارجه، چین امروز را «شریکی غیرقابل چشم‌پوشی» برای ایران خوانده و نوشته است که دو کشور اکنون در جبهه‌های متعددی به «شرکای راهبردی» یکدیگر بدل شده‌اند. وی با بیان اینکه دو کشور باید به سوی تقویت روابط دوجانبه حرکت کنند، توسعه پایدار، حفاظت از محیط زیست، ریشه‌کنی فقر و مقابله با افراط‌گرایی و تروریسم را از چالش‌های مشترک دو کشور توصیف کرده و نوشته است: «معتقدیم که مسائل مشترک، به راهکار‌های مشترک و در نتیجه همکاری، هماهنگی و ارتباط بیشتر نیاز دارد.» دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه پیوندهای گذشته و روابط کنونی چارچوبی برای همکاری میان تهران و پکن ایجاد کرده، نوشته است: «اما واقعیت این است که این آینده است که ما را به هم پیوند می‌دهد. چشم‌انداز مشترک ایران و چین، دولت‌های دارای حاکمیت با سیاست خارجی مستقل در قاره آسیاست که به یکدیگر مرتبط بوده، با هم رشد کرده، ظرفیت‌های خود را تحقق بخشیده و به جایگاه حقیقی خود در جهان دست می‌یابند.» ظریف تهران و پکن را علاقمند به «چندجانبه‌گرایی» خوانده و نوشته است که هر دو طرف خواهان روابط تجاری «منصفانه و متوازن» بوده و هر دو از سوی «خصومت تعصب‌آمیز، عوام‌فریب و یکجانبه‌گرای خارجی» تحت فشار قرار دارند. وی سپس به نقش چین در حصول توافق هسته‌ای اشاره کرده و نوشته است که اکنون یک عضو توافق هسته‌ای به شکلی آشکار درحال نقض قوانین بین‌المللی و مفاد این توافق است. او نحوه پاسخگویی به این رفتار ایالات‌متحده را عاملی اثرگذار بر آینده دو کشور و چشم‌انداز مشترک پکن و تهران، ارزیابی کرده است. وزیر امورخارجه ایران می‌نویسد: «اینجاست که نقش ویژه کشورهای دارای اثرگذاری منطقه‌ای و بین‌المللی، نظیر چین و ایران، برای حراست از صلح و امنیت بین‌المللی برای همه حیاتی می‌شود. مهم‌ترین و اثرگذارترین پاسخ ما، حمایت از حاکمیت یکدیگر و بسط همکاری اقتصادی است. ما نیز باید مانند پدرانمان در اعصار کهن، از مسیر جاده ابریشم به غنای جامع فرهنگی و اقتصادی دست یابیم. ایران از گذشته تلاش برای اجرای این ایده را آغاز کرده است.» او همکاری جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین در پروژه «کمربند و جاده» را نشانگر ورود روابط دو کشور به «فازی جدید» ارزیابی کرده و نوشته است که هرگونه مشارکت موفق راهبردی، نیازمند بنیان‌های قدرتمند اقتصادی است که برای هر دو طرف سودمند باشد. ظریف تاکید کرده است که ایران مصمم است که به چین در ایجاد زیرساختی پیشرو در زمینه دانش، فناوری و ابتکار، کمک کند. وی در مورد جنگ تجاری آمریکا علیه چین نیز نوشته است: «در ارتباط با تحولات جاری نیز، ایران قویا از موضع چین در به اصطلاح «جنگ تجاری» حمایت کرده و رویکرد حمایت‌گرایانه ایالات‌متحده و فاصله گرفتن ایالات‌متحده از مفاهیم تجارت قانون‌پایه را غیرسازنده، غیرمنطقی و مخرب می‌داند. علاوه بر این، ایران همواره از «سیاست چین واحد» حمایت کرده، به تمجید از دستاوردهای «یک کشور، دو سیستم» پرداخته و هرگونه مداخله در امور داخلی چین را رد کرده است.» ظریف در پایان با تقدیر از پکن به‌دلیل حمایت از توافق هسته‌ای با ایران، نوشته است: «در میان اندیشمندان روابط بین‌الملل، اجماعی قدرتمند وجود دارد مبنی بر اینکه قرن بیست و یکم، قرن آسیایی است. در عین رویارویی چین و ایران با چالش‌های متعدد، نقاط مشخصی از غرب نشان داده‌اند که برای پذیرش این آینده روبه‌رو نیستند. در چنین شرایطی، همکاری خستگی‌ناپذیر میان چین و ایران به‌عنوان دو کشوری که عمیقا به آسیایی به هم‌پیوسته و شکوفا متعهدند، امری ضروری و غیرقابل اجتناب است.»