تیمی که با خوردن یک گل از هم می‌پاشد و نمی‌تواند داشته‌های خود را به نمایش بگذارد، از نظر روحی و روانی آماده نیست و معلوم می‌شود از این جهت روی آن کار نشده است. همچنین تیمی که پس از باخت در مقابل تیم مقابل، عنان از کف می‌دهد و به افراد تیم حریف حمله‌ور می‌شود، علاوه‌بر فوتبال در اخلاق هم باخته است و ملت خود را هم در افکار عمومی جهان بازنده کرده است. وقتی ما در دنیا از سوی آمریکا و اسرائیل منافقانه متهم به حمایت از تروریسم و خشونت هستیم، رفتاری که آقایان آزمون و حاج‌صفی و رضائیان از خود نشان دادند و در مقابل چشم مردم جهان قرار گرفت ضربه‌ای مهلک به ملت ایران بود و این افراد باید تنبیه شوند. اینها بازی در تیم ملی را با بازی در کوچه و محله اشتباه گرفته‌اند و نمی‌فهمند که رفتار آنها رفتار و اخلاق و فرهنگ ملت ایران را به دنیا منتقل می‌کند.از سوی دیگر اعتراض بیش ازحد به داور که در بازی‌های داخلی ما یک رسم و عادت شده است، خود را در بازی ملی نشان داد و شد آنچه که نباید می‌شد. باید از همه اینها برای آینده درس گرفت.خلاصه، تیمی که می‌توانست قهرمان آسیا شود، به‌خاطر ضعف روحی و روانی و اخلاقی نتوانست به این مقام برسد و دل مردم را که در شرایط فعلی به شدت به آن نیاز داشتند شاد کند. این تیم همه شرایط قهرمانی را داشت، اما شخصیت قهرمانی را نداشت.»