ساماندهی تعطیلات از دوربین قانونگذاران
توافق بر به روزرسانی تقویم
تبعیض تعطیلاتی در تهران و شهرستانها
حمیده زرآبادی، نماینده قزوین و عضو کمیسیون صنایع
درباره موضوع تعطیلات در ایران و نابسامانی آن، بهنظر میرسد موضوع فرهنگی نقش موثری را ایفا میکند؛ آنجا که تعطیلات غیررسمی همچون روزهای بینتعطیل و برخی تعطیلات پیشبینی نشده اضطراری مانند تعطیلی برای آلودگی هوا و بارش برف، بر سایر روزهای غیرتعطیل سایه میاندازد و کشور را در ایام غیرتعطیل هم بهصورت نیمه تعطیل درمیآورد. بارزترین مثال افزایش تعطیلات رسمی به وسیله تعطیلات غیررسمی، نوروز است. گرچه تعطیلات رسمی نوروز در ایران ۵ روز است اما آنچه در عمل شاهد آن هستیم، آن است که از ۲۸ اسفند تا ۱۵ فروردین کشور تعطیل یا نیمهتعطیل است. شاید یکی از اصلیترین دلایل آن ناهماهنگی این تعطیلات میان نهادهای دولتی و مدارس و دانشگاهها و نیز بخش خصوصی است. تبعات حاصل از این ماجرا را نیز در مشکلات بسیاری از مردم از عدم فعالیت بسیاری از کارمندان و ادارات و نهادها در این روزها مشاهده میکنیم. نکته دیگر که بر لزوم ساماندهی تعطیلات کشور میافزاید، یکسان نبودن تعطیلات رسمی برای همه در سراسر کشور است. در اینباره میتوان به تعطیلی روز پنجشنبه نهادهای دولتی و غالب شرکتهای خصوصی در تهران اشاره کرد که این امر در شهرستانها مصداق ندارد. بنابراین میتوان گفت پایتختنشینان از مزایای تعطیلات دو روزه آخر هفته بهرهمند هستند اما شهرستانیها خیر. در این میان و در بحث لزوم دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته سراسر کشور، نباید از موضوع مراودات اقتصادی با دنیا غفلت کرد. هرچند با تعطیلی دو روز آخر هفته همه مراودات اقتصادی با دنیا با اخلال روبهرو نخواهد شد اما این امر میتواند تا اندازهای اثرات منفی بر ارتباطات اقتصادی داشته باشد. موضوع دیگر تلاقی تعطیلات مناسبتی بر مبنای تقویم قمری با روزهای هفته در تقویم شمسی است که میتوان آن را یکی از اصلیترین دلایل افزایش تعطیلات غیررسمی و بینالتعطیلینها دانست. بهنظر میرسد برای کاهش تعطیلات غیررسمی در کشور، تصمیم درست در این زمینه لازم است.
نابسامانی روزهای سرخپوش
بهروز بنیادی، نماینده کاشمر و عضو کمیسیون بهداشت
تعطیلات رسمی در کشور در سه بازه مطرح است؛ اول تعطیلات روز جمعه، دوم تعطیلات ملی و تعطیلات مذهبی. گرچه مجموع این تعطیلات رسمی در کشور حدود ۷۵ روز است و در مقایسه با سایر کشورهای جهان کمتر است اما آنچه بهعنوان نقاط ضعف در موضوع تعطیلات رسمی کشور مطرح است، نخست نابسامانی، بینظمی و پراکندگی آن است که استفاده بهینه از تعطیلات را بهشدت کاهش میدهد. همچنین این تعطیلات آنچنان که باید اثرات مثبت روحی و روانی برای مردم ندارد. دوم وجود تعطیلات غیررسمی است که بهصورت غیرقابل پیشبینی در کشور رخ میدهد و برخی ایام سال، کشور را به حالت تعطیل و نیمهتعطیل میکشاند. همین امر سبب میشود تصور اشتباه درباره زیاد بودن تعداد تعطیلات رسمی در کشور ایجاد شود. نکتهای دیگر که ساماندهی تعطیلات رسمی در کشور را ضروری میسازد، تبعیض تعطیلات آخر هفته میان تهران و شهرستانها است؛ بهنظر میرسد لازم است با رفع این تبعیض، تعطیلات آخر هفته برای سراسر کشور بهصورت یکسان، دو روزه شود تا همه از مزایای این تعطیلات بهرهمند شده و عواید آن بهصورت محسوس، به اقتصاد کشور و نیز مردم برسد. با این کار بازه زمانی بیشتری در اختیار همه مرم ایران قرار میگیرد که بتوانند گزینههای متعدد سفر را در طول سال داشته باشند و از تبعات مثبت آن بهرهمند شوند.
اثر تعطیلات بر بهرهوری
سیده فاطمه حسینی، نماینده تهران و عضو کمیسیون اقتصادی
یکی از ضرورتهایی که در اقتصاد مقاومتی باید مورد توجه قرار گیرد، نظم بخشیدن به تعطیلات رسمی کشور است. تحقیقات علمی نشان میدهدکه بهرهوری نیروی انسانی با تعطیلات دو روزه در پایان هفته، افزایش مییابد؛ موضوعی که در کشور ما با تقویم تعطیلات رسمی فعلی و پراکندگی و بینظمی آن، مشاهده نمیشود. از اینرو لازم است در تقویم تعطیلات رسمی کشور بازنگری شده و تعطیلات آخر هفته در کل کشور به دو روز افزایش یابد تا علاوه بر افزایش بهرهوری و تبعات مثبت اقتصادی، فواید اجتماعی و رفتاری آن نیز برای مردم محسوس باشد. در این بین باید بر میزان هرچه بیشتر تطابق روزهای کاری کشور با جهان توجه جدی کرد تا مراودات بینالمللیمان دچار اخلال نشود و از منظر اقتصادی نیز دچار مشکل نشویم. از سوی دیگر، نگاه به تقویم سالانه ایران تعطیلات سرگردان میان هفته، میتواند به تعطیلی غیررسمی سایر روزها بینجامد و آنچه تعطیلات این چنینی را تقویت میکند، نیمهتعطیل بودن روز پنجشنبه است. این موضوع آثار اقتصادی زیانباری برای کشور دارد و بهنظر میرسد ساماندهی تعطیلات رسمی امری ضروری در کشور است و هرچه زودتر، با طرحی جامع باید در این راستا گام قانونی برداریم؛ موضوعی که با استقبال مردم نیز روبهرو خواهد شد.
بنابراین ملاحظه میشود که تفاوت تعداد روزهای تعطیل در ایران با بسیاری از کشورهای دنیا در برخی موارد به ۵۰ روز میرسد. این در حالی است که تعداد بالای تعطیلات مناسبتی (اعم از ملی و مذهبی) این انگاره غلط را بهوجود آورده است که تعداد تعطیلات در ایران در مقایسه با سایر کشورها زیاد است.
بررسی اظهارات و جهتگیریهای مختلف طی سال گذشته نشان میدهد که دوروزه شدن تعطیلات مطالبه بخش بزرگی از شهروندان و فعالان اقتصادی است. به عقیده کارشناسان نیز این تغییر میتواند علاوه بر تحریک بهرهوری سکوی پرتاب صنعت گردشگری و یکی از راهحلهای جلوگیری از اتلاف منابع، کاهش آلودگی هوا و بسترساز برنامهریزی بلندمدت در سازمانها برای انتفاع از اثر اقتصادی و غیراقتصادی تعطیلات باشد. افزون بر این با پراکندگی یکنواخت تعطیلات در طول تقویم الگوی سفر مسافران چه از لحاظ زمانی و چه از لحاظ مکانی طیف وسیعتری را دربرخواهد گرفت. تغییری که علاوه بر بسترسازی برای توسعه بخشهای محروم تصویر ناخوشایند ترافیک و تصادف را از الگوی متمرکزی فعلی سفر در کشور حذف خواهد کرد. با وجود این همگرایی بر لزوم دو روزه شدن تعطیلات سیاستگذاران باید با کنار گذاشتن تحلیلهای غیرواقعبینانه، شجاعت بها دادن به این مطالبه عمومی را داشتهباشند.
ارسال نظر