لالی تبدیل به گوست‌تاون شد

در یادداشت‌هایتان، یک جایی به مساله‌ای اشاره کرده بودید که من متوجه نشدم. گفته بودید وقتی به ارتفاعات زاگرس در شرق و شمال شرقی خوزستان می‌رفتید، آنجا با چیزی مواجهه شدید که به آن می‌گفتند «گوست تاون» شهر متروک، شهرهایی که ساخته بودند و در آن هیچ‌کس زندگی نمی‌کرد. منظورتان شهرهایی بود که بر اثر مهاجرت تعطیل شده بودند؟

نه منظورم شهرهای نفتی بود، شما اگر رفته باشید مسجد‌سلیمان، از مسجد‌سلیمان یک راهی بود که می‌رفت به طرف چاه‌های نفت. نفت آن پایین بود. خارج از آنجا یک موقعی هم اینها در لالی کار می‌کردند. لالی آن طرف رودخانه کارون بود، کارون هم آنجا در یک نوع دره باریک بود، یعنی «کنیون» حسابی. یک پلی ساخته بودند که از روی این پل رد می‌شدند می‌رفتند به حوزه لالی و از آنجا نفت استخراج می‌کردند. بعد به خاطر این، آنجا در یک زمین مسطحی در کوه‌ها، یک جای صاف و بزرگی بود، یک مقدار خانه‌سازی کرده بودند، یعنی تبدیلش کرده بودند به یک شهرک که همه‌چیز در آن بود. وقتی که لالی نفتش تمام شد و آن مقدار هم که مانده بود با دستگاه، با تلمیه می‌توانستند رد بکنند و احتیاج به کارگر و اینها نبود و اکتشافی هم دیگر در آنجا انجام نمی‌شد، لالی را تعطیل کردند چون جز شرکت نفت هم کسی آنجا نبود، آنجا تبدیل شد به گوست‌تاون.