در گفتوگو با مدیرعامل شرکت اصفهان« کفریز» عنوان شد
دور باطل رقابت تولیدکنندگان داخلی با چین
در ۳۰ سال اخیر، تخصص این شرکت در حوزه تولید قطعات فورج دوار اعم از فلنچهای فشار قوی و رینگهای صنعتی سرچاهی در صنعت نفت و گاز و همچنین در صنعت پتروشیمی بوده است.
در سال ۱۳۹۰ تولید توربینهای بادی به اسم فلنچ تاور به شرکت اصفهان کفریز پیشنهاد شد که دارای تکنولوژی بالایی است و این محصول برای اولین بار در کشور تولید شد که یک قطعه دوار به صورت رینگ بزرگ یکتکه و به قطر حدود ۴ متر است که در توربینهای بادی استفاده میشود.
این شرکت در ادامه کار خود از سال ۱۳۹۳ وارد تولید چرخ بانداژ قطار شد که به لحاظ ارتباط این محصول با ایمنی مسافران و همچنین حمل هزاران تن بار، باید از استانداردهای لازم و کیفیت بالا برخوردار باشد. برهمین اساس عوامل این شرکت با اتکا به تجربیات قبلی خود در صنعت نفت و گاز، به راحتی توانستند این قطعه را با کیفیت مطلوب تولید کنند. به طوری که به علت کیفیت بالا و قیمت مناسب این محصول و استقبال پررنگ شرکتهای ایرانی و خریداران، ظرف حدود ۶ ماه واردات این محصول به کشور در سال ۱۳۹۴ قطع شد. در حال حاضر علاوه بر شرکت اصفهان کفریز، یک شرکت داخلی دیگر نیاز کشور به این قطعات را تامین میکند و از این رو با تولید حدود ۷ هزار قطعه در سال، کشور را از واردات این محصول بی نیاز کردهاند.
بهروز ابدالی، عضو هیاتمدیره شرکت اصفهان کفریز گفت: این قطعه یک قطعه استراتژیک است و دولت یعنی وزارت صمت و راهآهن باید به هر نحو ممکن از تولید آن حمایت کنند. هرچند ما اول راه هستیم و قطعا یک شرکت ایرانی را نمیتوان با یک شرکت چینی مقایسه کرد که روزانه دو، سه هزار قطعه تولید میکند و ۵۰ سال سابقه تولید دارد. مشروح گفت و گوی ما با این تولیدکننده را در ادامه بخوانید.
درباره محصول مونوبلوک توضیح دهید که از چه سالی و چگونه وارد خط تولید این مجموعه شد؟
در سال ۱۳۹۷ که کشور در شرایط تحریم و وضعیت اقتصادی نامناسبی قرار داشت، مدیران راهآهن در بازدید از نمایشگاه ریلی به غرفه ما مراجعه و از ما تولید قطعهای به نام چرخ مونوبلوک را درخواست کردند. نمونههای اولیه به سرعت تولید و همزمان روی آنها آزمایشهایی انجام شد که این پروسه یکی، دوسال طول کشید تا به نتیجه مطلوب و موردنظر ما رسید. بسیار مهم بود که این قطعه کاملا مطابق استانداردهای جهانی تولید شود. بنابراین روی تولید این محصول بسیار کار کردیم و امروز دانش ساخت این قطعه کاملا بومی شده که نکته بسیار مهمی است. چراکه این محصول یک قطعه استراتژیک خاص است و شرکتهای خارجی معمولا تکنولوژی خود را نمیفروشند.
سالانه چه تعداد چرخ مونوبلوک در این شرکت تولید میکنید؟
در سال ۹۹ موفق شدیم از وزارت صنعت، معدن و تجارت پروانه بهرهبرداری برای ظرفیت ۵۵ هزار قطعه دریافت کنیم. در سال ۱۴۰۰ در فاز اول تولید حدود ۱۰ هزار را در نظر گرفتیم و کل تجهیزات را روی تولید این تعداد برنامهریزی کردیم و به رغم اینکه توان تولید ۱۰هزار واحد را داریم، اما مساله این است که طبق سفارشها، باید محصول تولید کنیم. بر این اساس تاکنون بین هزار تا ۱۵۰۰ قطعه تولید کردهایم و به مشتریان تحویل دادهایم.
چرا میزان سفارش این محصول مطابق با توان تولید این مجموعه نیست؟
در حال حاضر قیمت تمام شده این محصول در ایران، بالاتر از قیمت چین و کشورهای دیگر است و این مساله موجب شده که ما در به دست آوردن سهم بازار با مشکل مواجه شویم. مساله این است که چون این قطعه برای اولین بار در کشور تولید میشود و یک محصول استراتژیک است، باید دولت از ما حمایت کند. به رغم اینکه ما به درخواست دولت درجهت تولید محصول پاسخ مثبت دادیم، اما به محض اینکه مشکل دولت در زمان تحریمها برطرف شد، پشت ما را خالی کردند.
چرا قیمت تمام شده این محصول در ایران بالاتر از کشورهای دیگر است؟
دلایل متعددی در این زمینه دخیل هستند. یکی از دلایل مهم این است که هنوز تیراژ تولید ما پایین است و درصورت تیراژ بالای تولید است که هزینه تولید یک قطعه کاهش مییابد. قیمت و تیراژ تولید دو مساله مرتبط با هم هستند. به طوری که اگر روزانه ۱۰۰ تا ۲۰۰ قطعه تولید کنیم، هزینههای ما بسیار پایینتر خواهد بود تا اینکه روزانه ۴۰ تا ۵۰ قطعه تولید کنیم. در کشورهای خارجی مخصوصا چین این محصول را در تیراژهای بسیار بالا تولید میکنند و این موجب شده که هزینهها بسیار کاهش یابد و سرشکن شود. دلیل دوم این است که به طور کلی در ایران تولید گرانتر از کشورهای دیگر است و هرچند انرژی و نیروی کار درایران ارزانتر است، اما وضعیت کل سیستم تولید در کشور به نحوی است که تولید گرانتر است. چون مواد اولیهای که در ایران خریداری میکنیم، گرانتر از کشورهای دیگر مثل چین است. دلیل سوم این است که در ماههای مرداد و شهریور امسال، فولادسازان به مدت دو ماه برق نداشتند و پس از تامین برق فولاد خود را ۱۵درصد گرانتر کردند.
این گونه مسائل جزو مشکلات خاص کشور ماست که هزینه مضاعفی را به تولیدکنندگان تحمیل میکند و در کشورهای صنعتی دنیا چنین مسائلی وجود ندارد. درنهایت در چنین شرایطی ما توان رقابت با کشوری مثل چین را از دست میدهیم و این دور باطل ادامه دارد.
برای رونق و تقویت تولید داخلی چه پیشنهادی دارید؟
در بیشتر کشورهای دنیا برای رونق تولید، تعرفهای را برای اجناس وارداتی مشخص میکنند تا تولید محصول در داخل کشور رونق بگیرد. این موضوع جزو نقاط ضعف ماست و مشخص نیست که چرا در کشور ما مسوولان فکری برای این موضوع نمیکنند. در حالی که یا باید واردات ممنوع شود یا اینکه برای واردات تعرفه تعیین کنند تا تولید داخلی تقویت شود، اما متاسفانه اقدام خاصی در این بخش انجام نمیشود و تبعات آن متوجه تولیدکنندگان است.
حتی بهرغم اینکه قانون ممنوعیت واردات در این زمینه وضع شده؛ اما با این حال در سالجاری حدود ۲۰ هزار چرخ وارد کشور شد و سوال این است که وقتی این قانون وجود دارد و وزارت صمت هم واردات این محصول را ممنوع کرده است، پس چرا اصلا به این قانون عمل نمیشود و امسال دوبرابر سال گذشته چرخ وارد کشور شده است.
آیا واردات این محصولات از طریق قاچاق انجام شده است؟
این قطعات از مبادی رسمی وارد شده و علاوه بر این محصول، امسال کالاهای زیادی وارد کشور شده است. این آزادسازی واردات به روند تولید داخلی آسیب میزند و گواه آن این است که ما در مجموعه خود برای تولید ۱۰ هزار قطعه برنامهریزی کرده بودیم، اما تاکنون به دلیل سفارشهای محدودی که داشتهایم، میزان تولیدمان بسیار کمتر بوده است و یکی از مشکلات بسیار بزرگ ماست که نمیدانیم با چه ارگانی باید این موضوع را مطرح کنیم. امروز این مشکل به ما لطمه میزند و اگرچه در این راستا نامهنگاریهایی با مسوولان وزارت صمت، راهآهن و تعدادی از نهادهای دیگر داشتهایم، اما به نتیجه نرسیدهایم.
با توجه به تاکید راهآهن بر رونق و تقویت تولید داخلی، وزارت صمت و راهآهن چه پاسخی برای این موضوع دارند؟
بحث این است که قیمت محصولات داخلی بالاتر است و باید قیمت را کاهش دهید تا مشتریان انگیزه خرید داشته باشند. دراین بین ما نیز با تیراژ محدود امکان کاهش قیمتها را نداریم. باید سفارشها انبوه شود تا درخصوص قیمتها نیز بتوانیم بحث کنیم.