خانه‌هایی با پنجره‌های خاموش و تاریک

مهدی دشتی نقاش سال ۹۱ نمایشگاهی برگزار کردم و در ادامه کارهایی را اتود زدم که پنج سال نتوانستم تکمیلشان کنم تا اینکه تصمیم گرفتم آنها را دوباره با شکل و تکنیک‌های متفاوتی اجرا کنم. من در این نمایشگاه به‌طور کلی از دو عنصر انسان و معماری استفاده می‌کنم. خانه‌ها به حالت پله پله روی هم سوار هستند؛ خانه‌هایی با پنجره‌های خاموش و تاریک که نوعی فرسودگی و ریختگی را روایت می‌کنند و در واقع شهری را به تصویر می‌کشم که زنده نیست.

خاموش بودن چراغ‌های خانه‌های شهری و خالی بودن خانه‌ها شاید نشانگر مردمی هستند که به آنها اهمیت داده نمی‌شود. آدمی که در بعضی از کارها با عنصر معماری که همان اجتماع است، ارتباط دارد نشانگر مجموعه تاثیراتی است که اجتماع بر آن آدم می‌گذارد. در واقع در تمام آثار، تلاش کردم تاثیر اجتماع و شهر را بر انسان‌ها جست‌وجو کنم و به تصویر بکشم. رویکرد نمایشگاه «ماه صورتی» اجتماعی است و هدفی که دنبالش بودم بیشتر فقر و مسائل مالی است و اینکه این مشکلات چه تاثیری روی آدم‌ها می‌گذارد و زندگی آنها را چقدر تغییر می‌دهد. فضای سوررئال این امکان را می‌دهد که مفاهیم بیشتری به تصویر کشیده شود و از سوی دیگر می‌تواند با مخاطبان بیشتری نیز ارتباط برقرار کند. من آن بخشی که بر عهده‌ام بود یعنی خلق اثر را انجام داده‌ام و اینکه چقدر در بیان اهدافم موفق بوده‌ام، باید مخاطب بگوید.نام «ماه صورتی» برای نمایشگاه هم بر اساس یکی از آثار این مجموعه که در آن ماه و خوکی وجود دارد که در حال بالا رفتن است انتخاب شد و خیلی اتفاقی به این ترکیب رسیدم و بعدا متوجه شدم که ماه صورتی یک اتفاق نجومی است. نمایشگاه «ماه صورتی» تا چهارشنبه ۳ مهر در گالری سیحون واقع در تهران، خیابان وزرا، کوچه چهارم، شماره ۱۱ ساعت ۱۱ تا ۱۹ میزبان علاقه‌مندان است.