مهندس برقی که غول رسانه‌ای آمریکا شد

از مهندسی تا شرکت مالی

بلومبرگ در فوریه ۱۹۴۲ در ایالت ماساچوست آمریکا به دنیا آمد. پدرش ویلیام هنری بلومبرگ حسابدار یک شرکت لبنیاتی بود. پدربزرگ پدری مایکل یک مهاجر روس و پدربزرگ مادری او مهاجری از بلاروس بود. او تا پایان دوره کالج در شهر مدفورد بزرگ شد. به دانشگاه جان هاپکینز رفت و مدرک مهندسی برق دریافت کرد. در سال ۱۹۶۶ هم از مدرسه کسب‌وکار هاروارد با مدرک کارشناسی ارشد MBA فارغ‌التحصیل شد. بلافاصله بعد از دانشگاه در بانک سرمایه‌گذاری سالومون برادرز با حقوق سالانه ۹ هزار دلار مشغول به کار شد. بلومبرگ به تدریج در کارش درخشید و پله‌های موفقیت را به سرعت طی کرد.

وقتی شرکت دیگری در سال ۱۹۸۱ سالومون را خرید، بلومبرگ با مبلغ ۱۰ میلیون دلار از این شرکت بازخرید شد. او در سال ۱۹۸۲ با این پول شرکت خودش را به نام Innovative Market System تاسیس کرد که در حوزه بازار قرضه فعالیت می‌کرد. سرنوشت این شرکت بعد از سرمایه‌گذاری ۳۰ میلیون دلاری شرکت خدمات مالی مریل لینچ و به دست آوردن ۳۰ درصد سهام آن، متحول شد. در سال ۱۹۸۷ نام آن به بلومبرگ تغییر یافت و بیست سال بعد از تاسیس، به یکی از پیشتازان دنیا در خدمات داده‌های مالی تبدیل شد. عامل اصلی موفقیت شرکت بلومبرگ، نصب ترمینال کامپیوتری بود که یک منبع خبری و اطلاعات مالی جامع محسوب می‌شد.

در سال‌های بعدی، محصولات شرکت بلومبرگ رشد کرد و متنوع شد که عبارتند از Bloomberg news، Bloomberg Tradebook و Bloomberg Message. در سال ۱۹۸۹ بلومبرگ سهامی را که مریل لینچ به ارزش ۲۰۰ میلیون دلار خریده بود، پس گرفت. شرکت با افزایش سود، رشد صعودی داشت. در حال حاضر شرکت بلومبرگ که مالکیت ۸۸ درصد آن در اختیار خود مایکل است، چند هزار مشترک در سراسر دنیا و بیش از ۱۵ هزار نیروی کار دارد.

آمار درخشان در شهرداری

بلومبرگ همزمان با مدیریت شرکتش، در هیات امنای چند موسسه فرهنگی معروف مثل موزه هنر متروپولیتن، مرکز هنرهای نمایشی لینکلن و چند موسسه دیگر حضور داشت. او که روحیه‌ای به شدت رقابتی داشت، در سال ۲۰۰۱ کاندیدای انتخاب شهردار نیویورک شد و با اینکه از ابتدا دموکرات بود، حزبش را تغییر داد و جمهوری‌خواه شد تا شانس بیشتری برای برنده شدن داشته باشد. بودجه کمپین انتخاباتی را خودش تامین کرد و بیش از ۶۸ میلیون دلار از ثروت شخصی‌اش خرج کرد. کمپین او بر مسائلی که آن روزها بیشترین دغدغه مردم نیویورک بود متمرکز شد:‌ بهبود وضعیت ترافیک و حمل و نقل، مسکن و آموزش. اما چیزی که بیشترین کمک را به او کرد، حمایت شهردار قبلی نیویورک بود که بعد از حمله ۱۱ سپتامبر، مدیریت خوبش مورد توجه قرار گرفته بود. با اینکه چند هفته مانده به انتخابات، بلومبرگ نتایج خوبی در نظرسنجی‌ها به دست نیاورد، اما در انتخابات پیروز شد.

بلومبرگ خیلی فوری تلاش‌های بازتوسعه شهر را آغاز کرد و سیاست‌های کنترل مصرف دخانیات برای جلوگیری از سیگار کشیدن نوجوانان، احیای گردشگری و مقابله با کسری بودجه شهر را اجرایی کرد. او در سال ۲۰۰۵ دوباره به‌عنوان شهردار انتخاب شد و این بار استفاده از غذاهایی که چربی ترانس دارند را ممنوع و اقدامات محیط زیستی مثل دریافت عوارض در ساعات پیک ترافیک را پیاده کرد و یک طرح ۲۵ ساله برای توسعه زیرساخت‌های نیویورک ارائه داد. بلومبرگ در سال ۲۰۰۹ برای سومین دوره پیاپی شهردار نیویورک شد و این بار یک کمپین جنجالی سلامت عمومی را اجرایی کرد که استفاده از غذاهای ناسالم را محدود می‌کرد. به‌طور کلی، در دوره‌های فعالیت او، نرخ فارغ‌التحصیلی از دبیرستان‌ها افزایش یافت و میزان جرم و جنایت با کاهش ۳۵ درصدی مواجه شد. دوره شهرداری بلومبرگ در سال ۲۰۱۳ به پایان رسید.

خیر و دوستدار محیط زیست

بعد از پایان دوران شهرداری، بلومبرگ مدیریت شرکت رسانه‌ای و داده‌های مالی خود را از سر گرفت. در سال ۲۰۱۲ او با ۲۲ میلیارد دلار دارایی، یازدهمین فرد ثروتمند آمریکا بود. موفقیت‌هایش او را به یکی از خیرترین افراد دنیا هم تبدیل کرده و شرکتش برنامه‌های انسان‌دوستانه جداگانه‌ای مثل حمایت از تحصیل، تحقیقات پزشکی و برنامه‌های فرهنگی و محیط زیستی دارد.

بلومبرگ به‌طور خاص فعالیت‌های محیط‌زیستی خود را ادامه داد، تا جایی که در سال ۲۰۱۷ کتاب «اقلیم امید: چگونه شهرها، کسب‌وکارها و شهروندان می‌توانند زمین را نجات دهند» منتشر کرد. در سال ۲۰۱۸ چالشی به راه انداخت تا با یک بودجه ۷۰ میلیون دلاری، به مبارزه با تغییرات اقلیمی ۲۰ شهر کمک کند. این اتفاق یک سال بعد از آن رخ داد که دونالد ترامپ اعلام کرد آمریکا را از معاهده پاریس خارج می‌کند و بلومبرگ که دوباره دموکرات شده و منتقد شدید ترامپ است، قول داد حداقل ۸۰ میلیون دلار هزینه خواهد کرد تا جمهوری‌خواهان را در انتخابات میان‌دوره ۲۰۱۸ شکست دهد. او عزمی جدی برای شکست ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ دارد.

بلومبرگ نشان‌های افتخار متعددی از دانشگا‌ه‌های معتبر آمریکا دریافت کرده است. در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ عنوان سی و نهمین فرد تاثیرگذار در دنیا را در میان صد فردی که مجله تایم معرفی می‌کند به دست آورد. او در سال ۱۹۹۷ اتوبیوگرافی با عنوان «بلومبرگ به قلم بلومبرگ» را منتشر کرده است.

درس‌های مدیریتی

با اینکه مایکل بلومبرگ به مدیری زورگو و عصبانی در شرکت معروف است که بر سر کارکنانش فریاد می‌زند، اما موفقیت‌های کسب‌وکار او را نمی‌توان زیر سوال برد. او در مورد موفقیت کسب‌وکار خودش می‌گوید: «در کسب‌وکار باید سه کار انجام دهید. اول، باید محصولی ایجاد کنید که مردم نیاز دارند. دوم، باید راهی پیدا کنید که آن محصول را به درآمد برسانید و سوم، باید راهی پیدا کنید که از محصول‌تان دفاع کنید. همه ماجرا همین است.

این همان کاری است که در شرکت بلومبرگ انجام دادیم. محصولی که مردم نیاز دارند، خبرهای فوری و تحلیل‌های کسب‌وکار است. ما با دسترسی‌پذیر کردن محتوای تولیدی در ترمینال‌های کامپیوتری خودمان این محصول را به درآمد رساندیم. سپس سود بیشترمان را دوباره در این کسب‌وکار سرمایه‌گذاری کردیم تا وسعت و عمق محتوا را افزایش دهیم و به این ترتیب از محصول‌مان دفاع کردیم. همچنین در جهانی‌سازی و دسترسی‌پذیری محتوا در سراسر دنیا سرمایه‌گذاری کردیم.»

بلومبرگ معتقد است دو گروه از افراد هستند که وقتی می‌خواهید محصولاتی برای آینده تولید کنید، نباید به حرف آنها گوش دهید: «مشتریان و فروشنده‌هایتان. منظورم این نیست که باید مشتریان‌تان را نادیده بگیرید. حرف آنها را بشنوید، اما به آنها گوش ندهید.» از نظر او مشتریان و نیروهای فروش شرکت امروز را می‌بینند و نمی‌دانند در آینده چه پیش می‌آید. او می‌گوید به جای اینکه از مشتری بپرسید چه می‌خواهد و سپس دنبال حرف او را بگیرید؛ کشف کنید از این به بعد کجا می‌خواهند بروند و سپس راهنمای آنها شوید.

او شکست و اشتباه را عواقب اجتناب‌ناپذیر انجام یک کار جدید می‌داند و انتظار دارد در شکست‌ها به جای اینکه انگشت سرزنش به سمت مقصر برود، همه افراد خودشان را درون یک کشتی بدانند.

نظر بلومبرگ این است که باید افرادی استخدام شوند که حداقل در یک حوزه از خودش باهوش‌تر و البته کنجکاوتر باشند تا عملکرد کلی تیم ارتقا پیدا کند.