در این بین اما مسوولان صنعتی از روند رو به رشد تولید خودرو اظهار رضایت می‌کنند و تاکید دارند که این روند تا پایان سال تداوم خواهد داشت.حال این سوال مطرح است که خودروسازان تا چه زمانی قادر به تولید خودروهای ناقص خواهند بود و خودروهای در پارکینگ مانده چه زمانی تجاری خواهند شد؟ آنچه مشخص است به‌رغم آمارهایی که از تداوم تولید خودرو در خطوط تولیدی خودروسازان منتشر می‌شود، محصولات تولید شده به دلیل کمبود قطعه امکان عرضه به بازار را ندارند به همین خاطر است که تحویل خودروهایی که فروش فوری شده‌اند یا تعهداتی که خودروسازان قبلا داشته‌اند با تاخیر همراه شده است، با این حال اما فروش فوری‌های خودروسازان همچنان ادامه دارد و به‌طور روزانه تعدادی خودرو با قیمت‌های تعیین شده از سوی خودروسازان برای فروش فوری در سایت‌های فروش این شرکت‌ها قرار می‌گیرد. همان‌طور که گفته شد نبود قطعه مهم‌ترین عامل زمین‌گیر شدن تولید خودرو در شرکت‌های خودروساز است. هرچند این مشکل سال گذشته نیز عامل مهمی در کاهش تولید بود با این حال تخصیص تسهیلات ارزی و ریالی در هیات دولت به نوعی خطوط تولید خودروسازان را در مقطعی نجات داد. اما تنها بخشی از تسهیلات مصوب هیات دولت به زنجیره خودروسازی کشور رسید و بانک مرکزی به دلیل تورم‌زا بودن تسهیلات و همچنین دلایل دیگری همچون عدم تامین ارز مورد نیاز زنجیره خودروسازی به دلیل اوج‌گیری تحریم‌های بین‌المللی از ارائه باقی تسهیلات ممانعت کرد. با اینکه چندی پیش دبیر انجمن قطعه‌سازان گوشزد کرد که عدم ارائه تسهیلات بار دیگر خطوط تولید را زمینگیر خواهد کرد اما ظاهرا قبل از تهدید وی، خطوط تولید با مشکلاتی در تامین قطعه همراه شده بود. در هر صورت آنچه مشخص است تامین قطعه با چالش‌هایی همراه شده و مسوولان صنعتی نیز به جای حل و فصل این مشکلات به آمارسازی جهت نشان دادن رشد تولید مشغول هستند.اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که خودروساز با آگاهی از کمبود قطعه در برخی خطوط تولید چه اصراری به تولید ناقص خودرو دارد؟ آنچه مشخص است تولید خودروهای ناقص برای خودروسازان به‌طور حتم هزینه‌ساز است چراکه به گفته برخی از دست‌اندرکاران تولید، برای تکمیل محصولات ناقص، خودرو یک‌بار دیگر باید در خطوط تولید خودروسازان قرار بگیرد. هر چند قرار‌گیری دوباره در خط تولید مانع از بیکاری کارگران می‌شود اما در هر صورت برای خودروساز ایجاد هزینه خواهد کرد.بدین ترتیب به نظر می‌رسد که خودروساز با آگاهی از کمبود برخی از قطعات چندان تمایلی به تولید محصول ناقص ندارد چراکه این اقدام با توجه به شرایط نقدینگی آنها، ‌هزینه‌ساز خواهد بود. از سوی دیگر اما محصولات ناقص در آمار تولید خودروسازان جای می‌گیرد و بنابراین مسوولان صنعتی می‌توانند ادعا کنند که تولید روالی عادی دارد و حتی بیش از گذشته رشد داشته است. بنابراین اگر تولید ناقص خودرو برای خودروساز نفعی دربرندارد اما حداقل برای مسوولان صنعتی کشور سندی بر ادامه تولید و رشد آن خواهد بود.