جمالزاده

می‌خواستم در مورد اینجا بنویسم گفتم بذار اول گوگل سرچ کنم ببینم هنوز هست یا نه و داستانش عوض نشده باشه. بعد از چیزایی که دیدم خنده‌ام گرفت! سایت که داره و اون هیچی! آخه لعنتی ویکی‌پدیا براش زدن؟ خدا وکیلی دیگه اینم از اون کارهاست‌ها! خنده می‌آرد مرا. البته سایت رو که دمشون گرم یه کسب و کار قدیمی شروع کرده، یه سرویس مدرن می‌ده و من خیلی می‌پسندم.

اسم آش تو تهران با نیکو صفت گره خورده و امکان نداره اسم آش‌فروشی خوب بیاد و کسی نگه نیکوصفت! و در تهران سراغ آش را بگیرید و کسی آدرس نیکوصفت را بهتان ندهد. نیکو صفت آش‌فروشی اصیلی است. اصیل و قدیمیه و از سال ۱۳۵۲ کسبش رو راه انداخته و خب الان هم که سکه است دیگه.

قدیم‌تر آش‌فروشی نیکو صفت دور میدان انقلاب بود و از اون سری کاسب‌های انقلابی بود که شعبه دیگری نداشت! (دیدید تو انقلاب هر جای نیم متری هم به جای تابلو زده شعبه دیگری ندارد؟ اینم یه روش تبلیغه گویا!) هر موقع بری جلوش صف هست! منو یاد بستنی منصور می‌اندازه! آش رشته، آش شله قلمکار، آش دوغ و حلیم اینا داره که من شله‌قلمکارش رو دوست دارم.

این آش‌فروشی از شلوغ‌ترین آش‌فروشی‌هاست و همیشه مشتری‌ها برای بردن آش جلوش صف می‌بندن. اون چیزی که رو مخ من می‌ره اون دسته از آدم‌هایی هستن که آش نذر می‌کنن بعد میان از اینجا مثلا سی کیلو می‌خرن می‌برن نذری بدن! انقدر معطل این جور مشتری‌ها می‌شیم که نگید! راستی عدسی هم داره که من فقط آش رشته و شله قلمکارش رو خوردم و خیلی خوشمزه است؛ البته من شله قلمکار مسلم بازار رو هم خیلی دوست دارم و آش‌رشته هم که کلا بدش هم خوبه. از کله صبح بازه تا پاسی از شب برید آش بخورید صفا کنید.