شب چشم بادومی‌ها
شب‌های کره
سعادت‌آباد سرو
نمی‌دونستم رستوران کره‌ای تو تهران هست و یک عده هم هستن که میرن، فکر کرده بودم حتما کاسبی خوبی ندارن این‌طور رستورانا، ولی دیدم که هم خیلی‌ها می‌شناسن و هم خیلی‌ها رفتن.
یک فضای خیلی آروم، مناسب با فرهنگ شرقی که احساس آرامش داری، همه خیلی خونسرد هستن و منتظر سفارش من و دوستم.
مهماندار هیچ کمکی نتونست به ما بکنه جز یکسری توضیحات جزئی و ما سفارش دادیم و کلی چیز تکراری رو میز اومد مثل کیم چی که هم جدا سفارش دادیم و هم با رمیان یانگوم اومده بود.
قطعا یک غذایی انتخاب کردم که رو میزمون پخت بشه، چندتا از میزها اجاق داشت و ما انقدر سفارش داده بودیم که رو میزمون جا نمی‌شد و کلافه شده بودم و کلافگی وقتی بیشتر میشه که یه غذای خیلی خیلی تند بخوری و کلا مغزت هم داغ کنه.
بولگوگی جانگل غذای خوبی بود که سرشار از سبزیجات خوشمزه و اندکی گوشت کم‌مزه بود. ما این غذا رو خیلی دوست داشتیم و کامل خوردیم.
دک کلبی غذایی بود شبیه یتیمچه به قول دوستم که سیب زمینی و گوشت داشت و مزه‌اش بد نبود. رمیان یانگوم نودل و برنج و کمی ترشی بود که واقعا آتشین بود و عرق کرده بودیم از تندی زیادش. سالاد هم که معمولی بود و با کاهوی تازه و گوجه خیار، کیمچی یک نوع ترشی بود که میگن بخشی از موادش حتما باید از کره بیاد، هربار هم با معادل ایرانی درست کردن شیرین شده، از نظر من خیلی موفق نبود نسبت به ترشی‌های ایرانی، اما خب طعمش هم متفاوت بود و شاید یه عده ترجیح بدن،
خانوم کره‌ای معروف وقتی رسید که ما به فکر رفتن بودیم، اومدن کمی توضیح دادن و گفتن خیلی زیاد سفارش دادید و ما هم گفتیم ناآشنا بودیم و بعضی غذاها رو به‌عنوان پیش‌غذا سفارش داده بودیم.
یه کم باهاشون کره‌ای صحبت کردم (یه کوچولو کره‌ای بلدم، خیلی کم) ایشون هم خیلی خوش صحبت و مهربون بودن و البته خوب فارسی صحبت می‌کردن. باید حتما یه خودی نشون بدیم ما‌ها دیگه و بگیم خیلی فرهیخته و زبان بلدیم!
خلاصه این هم حکایت ما و یک رستوران کره‌ای بود.
بولگوبی جانگل حدود ۵۰
دک کلبی حدود ۵۰
رمیان یانگوم از منو حذف شده
رمیان حدود ۲۰
سالاد حدود ۱۰
کیمچی حدود ۲۰
گفتم یک حدودی از قیمت‌ها بدم چون خیلی خارجیه رستورانش آمار دست شما باشه.
ارسال نظر