از ضررهای غیبت برجام تا چرایی سبزپوشی بورس
به غیر از این موضوع، حسن شجاعی از نماینده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مجلس هم دیروز در صفحه توییتر خود مطلبی نوشت که حال و هوای بورسی داشت و به سهامداران مربوط می‌شد. او در توییتر خود نوشت: با الزام کمیسیون اصل نود و رفع خلأهای قانونی در قانون بودجه ۱۴۰۱، کلیه ناشران موظف به پرداخت سود از طریق سجام شدند.» شجاعی همچنین ادعا کرد که «مدیران متخلف از اجرای این حکم با شکایت سازمان بورس به انفصال از خدمت در دستگاه‌های اجرائی و شرکت‌های سهامی عام به مدت ۶ماه تا دو سال‌محکوم می‌شوند.» سوژه دیگری هم که دیروز تا حدودی به آن پرداخته شد، صحبت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مالک باشگاه تراکتورسازی درباره ورود این باشگاه به بورس بود. فعالان حوزه بورس اگرچه کم به این موضوع پرداختند اما همین تعداد کم هم در نوشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایشان به این مساله میپرداختند که تامین‌مالی ازطریق عرضه در بورس خوب است و غیرقابل انکار، اما نه به این شکل که هرمجموعه‌ای زیان انباشته داشت و مدیریت ناکارآمد، تصمیم بگیرد که در بورس مجموعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را عرضه کند.
برجام نه سرانجامش اما فرسایشی‌شدن روند دستیابی به آن، خستگی از امروز و فردا شدن مذاکرات، موقعیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های از دست رفته اقتصادی و ... جزو دغدغه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بخش زیادی از کاربران توییتر است. مصطفی تاج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زاده، در صفحه توییتر خود درباره این دغدغه یعنی موقعیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که به واسطه نرسیدن به توافق هسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از دست می‌دهیم نوشت. او به درآمد فروش نفت عراق اشاره کرد و نوشت: «درآمد نفتی عراق در‌ماه اخیر، به علت جهش قیمت و افزایش صادرات نفت، به ۱۱میلیارد و ۷۰میلیون دلار (بالاترین رقم در ۵۰سال‌گذشته) رسید و بعد از عربستان، بزرگ‌ترین تولیدکننده اوپک شد. تاخیر در احیای برجام و لغو تحریم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، روزانه حداقل ۱۵۰میلیون دلار به ایران ضرر می‌زند.» دیگران هم به این موضوع از جنبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگری به غیر از حوزه نفت اشاره می‌کردند. صنعت گاز و پتروشیمی جزو این حوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها بودند. افرادی که درباره این موضوع می‌نوشتند به خسارت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و ضررهای این حوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در نبود توافق هسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای اشاره می‌کردند. بحث دیگر هم اثرات روحی و اجتماعی طولانی‌شدن مذاکرات بود. افرادی که به این مساله در نوشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایشان میپرداختند نظری کاملا متفاوت با ادعای مسوولان داشتند که برجام به زندگی روزمره مردم گره نخورده است. آنها درباره این موضوع می‌نوشتند که اکثر فعالیت‌های اقتصادی و تجاری به فردا و فرداها موکول شده است. مردم منتظر تغییر و تحولی هستند اما در عمل چیزی احساس نمی‌کنند. در کل حرف این افراد وجود فضای یخ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای در جامعه و در حوزه اقتصادی است که باعث شده آدم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها از فعالیت اقتصادی، سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری، راه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازی کسب‌وکار و در مقیاس کوچک‌تر حتی خرید و فروش خانه و مغازه و... دست بکشند و چشم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انتظار احیای برجام باشند. در رابطه با برجام و حاشیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آن، در روزهای گذشته بحثی درباره شرط و شروط‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مذاکرات درگرفت.
امیرحسین ثابتی، مجری صداوسیما در صفحه توییتر خود با بازنشر یادداشت محمود نبویان، نماینده مجلس در یکی از سایت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، نوشت: «نبویان یکی دیگر از نمایندگانی است که به متن ۲۷صفحه‌ای توافق احتمالی دسترسی پیدا کرده و پس از بررسی آن نکات مهمی را منتشر کرده که نشان می‌دهد اگر همین متن در نهایت امضا شود بسیاری از خطوط قرمز نقض شده و نفع اقتصادی خاصی هم به کشور نمی‌رسد.» اما قبل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر از او، یاسر جبرائیلی، رئیس مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی اجرای سیاست‌های کلی نظام در کانال تلگرام خود در یادداشتی که در آن درباره مقاومت در برابر توفان تحریم و فشارهای داخلی و خارجی برای پذیرش اف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اف نوشته بود، ادعا کرده بود که سال۹۸ در مجمع تشخیص مصلحت نظام اعلام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که «ادعای صفر شدن یا حتی کاهش تجارت خارجی کشور در صورت قرارگرفتن در لیست‌سیاه این نهاد کذب است.» او همچنین نوشته بود که «زمستان ۹۸ وارد لیست‌سیاه شدیم، اما حجم تجارت خارجی ایران پس از آن نسبت به دوره اجرای برجام که از لیست‌سیاه خارج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مان کرده بودند، نه‌تنها کاهش نیافت، بلکه افزایش نیز یافت.»
