استمرار روند افزایشی بهای شمش و مقاطع فولادی در دنیا زمینه‌ساز بالا رفتن قیمت شمش و مقاطع فولادی در بازار داخل نیز شده است. قیمت شمش فولاد در کشورهای همسایه از ۵۰۰ دلار به ازای هر تن عبور کرده و گفته می‌شود بهای هر کیلوگرم میلگرد در بازار کشورهای همسایه به ۵۳۰ دلار نیز رسیده است. به گفته فعالان بازار، تولیدکنندگان مقاطع فولادی که محصولی با کیفیت‌تر دارند، این هفته امکان صادرات محصولات خود با قیمت ۵۲۰ دلار به‌ازای هر تن را داشته‌اند. همین موضوع نیز عاملی برای افزایش تقاضا برای شمش فولاد در بورس کالا بوده است و در عین حال بازار مقاطع فولادی کشور را نیز صعودی کرده است. 

نرخ پایه درنظر گرفته شده برای عرضه شمش فولاد در رینگ دیروز بورس کالا 9 هزار و 600 تومان به ازای هر کیلوگرم بود، با توجه به رقابتی که برای خرید محصولات تولیدکنندگان شمش با کیفیت بهتر در بازار ایجاد شد قیمت میانگین معامله شمش فولاد در بازار فیزیکی بورس کالا به 9 هزار و 700 تومان رسید. با احتساب مالیات ارزش افزوده و کارمزد بورس؛ قیمت شمش فولاد برای تولیدکننده نهایی برابر 10 هزار و 600 تومان تمام می‌شود. با در نظر گرفتن هزینه حمل و شمش؛ قیمت مقاطع فولادی قطعا بیش از 11 هزار و 500 تومان خواهد بود. بنابراین قیمت معامله شمش فولاد در بورس کالا سیگنالی افزایشی به بازار مقاطع فولادی کشور داده است. 

قیمت مقاطع فولادی در بازار آزاد ظرف روزهای اخیر افزایشی شد به‌گونه‌ای که نرخ هر کیلوگرم میلگرد از 10 هزار و 800 تومان در ابتدای این هفته به 11 هزار و 500 تومان برای دیروز (18 آذر) رسید. همچنین بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» از بازار آزاد مقاطع فولادی کشور حاکی از آن است که برخلاف روند روزهای قبل این بازار با افزایش تقاضا روبه‌رو شده است. البته درحالی که نیمه جنوبی کشور درگیر سیل است و فعالیت ساخت‌وساز در سایر نقاط کشور نیز به علت سرما و بارندگی و محدودیت‌های کرونایی تقریبا متوقف شده است، تقاضای روانه شده به بازار از بخش مصرف نبوده و رشد قیمت به‌وجود آمده در بازارهای جهانی و افزایش نرخ شمش فولاد، سیگنال خرید را به بازار داده است. 

اگرچه رشد قیمت‌های بازار داخل بر مبنای نرخ جهانی امری پذیرفته‌شده برای محصولات عرضه شده در بورس کالا به‌شمار می‌رود، اما اگر در زمان رکود و کاهش تقاضا این امکان فراهم می‌شد که بازار به‌سرعت خود را با وضعیت موجود تطبیق دهد و شاهد کاهش قیمت پایه متناسب با افت تقاضا باشیم، نفعی برای مصرف‌کننده نهایی نیز به‌وجود می‌آمد. در واقع اگرچه بازار در اغلب مواقع خود را به سرعت با افزایش قیمت منطبق می‌کند اما این روند در زمان کاهشی شدن قیمت‌ها به آهستگی انجام می‌شود که این موضوع از سویی دوران رکود را طولانی می‌کند و از طرف دیگر نیز امکان استفاده از قیمت‌های کاهشی برای مصرف‌کننده نهایی را از میان می‌برد.