با سقوط قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ اقتصاد عربستان رشد منفی را تجربه کرد. تا جایی که تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۵ با کاهش حدود ۱۴ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۴ همراه بود. همراه با کاهش رشد اقتصادی عربستان، مصرف ورق زنگ‌نزن نیز از سال ۲۰۱۴ روند نزولی را طی کرد؛ به‌طوری که مصرف ورق زنگ‌نزن عربستان بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶، به‌طور متوسط سالانه ۲۰ درصد کاهش داشته است. با وجود اینکه گفته شده این کشور قصد دارد طی سال‌های آتی از وابستگی اقتصاد خود به نفت بکاهد، اما با توجه به اینکه عربستان اولین تولیدکننده نفت جهان در سال ۲۰۱۶ بود و همچنین، با نگاهی به جغرافیا و صنایع این کشور این امر بسیار زمان‌بر و شاید حتی در سطح عالی امکان‌پذیر نباشد؛ از این رو همچنان طلای سیاه بزرگ‌ترین سرمایه عربستان باقی خواهد ماند که آینده این کشور را رقم می‌زند.

با تلاش‌های اوپک و محدودیت عرضه نفت، قیمت جهانی آن از سال ۲۰۱۷ بازیابی شد. افزایش قیمت مجددا موجب افزایش درآمد نفتی عربستان شد. همچنین عربستان طی توافقی با اوپک برای پیشگیری از کاهش عرضه جهانی نفت با توجه به رشد تقاضای جهانی و همچنین جبران کاهش سهم ایران در بازار (ناشی از بازگشت تحریم‌ها)، برنامه افزایش تولید نفت خام در آینده تا چند صد هزار بشکه را دارد. این موارد همگی خبر از افزایش درآمد حاصل از فروش نفت در عربستان می‌دهند. همچنین عربستان برنامه‌های توسعه بسیاری برای افزایش ظرفیت محصولات پتروشیمی دارد. مجموع این عوامل روند مصرف ورق زنگ‌نزن عربستان را در آینده صعودی می‌کند.  پیش‌بینی می‌شود تقاضای ورق زنگ‌نزن در این کشور با نرخ سالانه ۶/ ۳ درصد افزایش یافته و به ۳۱ هزار تن در سال ۲۰۲۲ برسد. از آنجا که مراجع بین‌المللی قیمت نفت را در خوشبینانه‌ترین حالت حدود ۷۰ دلار در هر بشکه پیش‌بینی می‌کنند؛ مصرف ورق زنگ‌نزن عربستان هرچند افزایش خواهد یافت، اما انتظار نمی‌رود به پیک تقاضای سال‌‌های گذشته برسد.

 

اخبار مرتبط