یک چالش جدی در صنعت سیم و کابل
مواد اولیه‌‌‌ای که منقضی میشوند
مدیرعامل شرکت زرسیم در گفت‌‌‌وگو با خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» اظهار کرد: وضعیت صنعت سیم و کابل از تولید گرفته تا فروش بسیار خراب است، در ابتدا موضوع تامین مواد اولیه مطرح میشود که نه قیمت مشخص و معلومی دارد و نه زمان دقیقی برای عرضه‌‌‌ها را اعلام می‌کنند و به طور کلی تامین مواد اولیه سیم و کابل از قانون خاصی تبعیت نمی‌‌‌کند. ارز نیمایی را ۲۸هزار تومان تعیین کرده‌‌‌اند در صورتی که مبلغ دلاری که با آن مس خریداری می‌‌‌کنیم حداقل ۵۰هزار تومان بوده و هر روز در حال افت و خیز است و عملا به یک روند باثبات نمی‌‌‌رسد. از طرفی زمان مشخصی برای عرضه کاتد مس در بورس‌کالا وجود ندارد و هر هفته در یک روز متفاوت با میزان‌‌‌های مختلف عرضه میشود و این موضوع تولیدکننده را به شدت سردرگم کرده است. در این میان افرادی هستند که کاتد مس را از بورس‌کالا تهیه کرده و با تبدیل به مفتول به تولید‌‌‌کننده‌‌‌های سیم و کابل می‌‌‌فروشند که آنها نیز از آب گل‌‌‌آلود ماهی می‌‌‌گیرند و هر زمانی که بخواهند مفتول را با هر میزان و قیمتی که خود ترجیح می‌دهند، می‌‌‌فروشند. این در صورتی است که قانون بورس‌کالا الزام کرده که خریدار با هر شیوه و میزانی که کاتد مس از بورس خریداری کرده با همان شرایط باید مفتول مس را مورد معامله قرار دهد. این در حالی است که این افراد به صورت ۵۰درصد نقدی و اعتباری از بورس‌کالا کاتد مس می‌‌‌خرند اما مفتول مس را به صورت تمام نقد به مشتری می‌‌‌فروشند و در صورتی که در بعضی هفته‌‌‌ها قیمت کاتد مطلوب باشد این افراد فروش مفتول ندارند و در این میان تولیدکننده سیم و کابل با ضرر و زیان سنگین مواجه میشود.
تعطیلی کارخانه‌‌‌ها در آینده خیلی نزدیک
عباس کحال‌‌‌زاده افزود: با توجه به شرایط موجود چشم‌‌‌انداز مطلوبی را برای صنعت سیم و کابل نمی‌توان متصور شد و یک تا دو سال آینده با توجه به توان مالی شرکت‌ها تقریبا همه واحدهای تولیدی سیم و کابل تعطیل خواهند شد و عملا این صنعت در کشور نابود میشود. ما به عنوان یک تولیدکننده در شرایط فعلی سعی بر حفظ چرخه تولید داریم و با وجود تمام مشکلات نوع عملکرد را تغییر نمی‌‌‌دهیم و همچنان به واردات و صادرات اصرار داریم، اما متاسفانه بعد از هر دوره واردات یا صادرات به شدت پشیمان می‌‌‌شویم، به عنوان مثال سال گذشته محصول به ارزش ۵/ ۲میلیون دلار به کشور افغانستان صادر کردیم و اکنون متوجه شده‌‌‌ایم که کار اشتباهی انجام داده‌‌‌ایم، چراکه سه برابر مبلغی که صادر کرده‌‌‌ایم برای محصول ارزش‌‌‌گذاری کرده‌‌‌اند تا رفع تعهد انجام شود. به عبارت بهتر اگر تمام ارزی را که صادر کرده‌‌‌ایم برگردانیم، دو برابر آن را به عنوان رفع تعهد باقی‌‌‌مانده می‌‌‌گذارند و کل مجموعه را با موضوع‌‌‌هایی همچون ارزش افزوده و مالیات تحت فشار قرار می‌دهند.
وی در ادامه گفت: از طرفی زمانی که برای واردات اقدام می‌‌‌کنیم بار را در گمرک نگه می‌‌‌دارند و بهانه‌‌‌های بیهوده تحویل ما می‌دهند، به عنوان مثال دستگاه وارد کرده‌‌‌ایم و با بهانه اینکه پلاک دستگاه جای سوراخ دارد اما پرچ نشده است، اجازه ترخیص به دستگاه نمی‌‌‌دهند. برای بازرسی‌‌‌های محصول و دستگاه‌‌‌ها بازرسی‌‌‌های منطقی وجود ندارد. واردات مواد اولیه نیز با معضلاتی همراه است، همه مواد اولیه‌‌‌های وارداتی تاریخ مصرف دارند و زمانی که موادی را وارد می‌‌‌کنیم گمرک آن را به آزمایشگاه می‌‌‌فرستد که بعد از چیزی حدود ۳ ماه نتایج آزمایش‌‌‌ها می‌‌‌آیند و در این مدت تاریخ انقضای مواد اولیه نیز گذشته است. این موضوع آسیب مالی سنگینی را به تولیدکننده وارد می‌کند و از طرفی سنگی لای چرخ چرخه تولید میشود. گاهی اوقات نیز مواد اولیه‌‌‌ای که به کارخانه می‌رسد زمان کمی برای مصرف دارد که در این صورت همچنان تولیدکننده در ضرر است و مدت کوتاهی می‌تواند تولید انجام دهد و صنعتگر مجبور به وارد کردن مجدد مواد موردنیاز خود میشود و این روند در سال چند بار تکرار میشود و تولیدکننده به دلیل سوءمدیریت باید هزینه‌‌‌های اضافی را متحمل شود.
رعایت استانداردها، رکن اصلی تولید
کحال‌‌‌زاده در پایان یادآور شد: با وجود اینکه قیمت مس و مواد اولیه هر روز در حال افزایش است و شرایط تولید سخت‌‌‌تر میشود اما همچنان همه استانداردهای لازم را برای تولید سیم و کابل‌‌‌های باکیفیت به کار می‌‌‌گیریم. به طوری که چند سالی است که واحد برتر کیفی و آزمایشگاه مرجع هستیم و به دلیل اینکه با صنایع بزرگی همچون خودروسازی و لوازم خانگی همکاری می‌‌‌کنیم موضوع کیفیت رکن اول و مهمی برای ما بوده است. متاسفانه در این بین برخی از رقبا استانداردها را به طور کامل رعایت نمی‌‌‌کنند و از نظر قیمتی نیز محصول ارزان‌‌‌تری را در بازار عرضه می‌کنند و مشتری بی‌‌‌خبر از همه جا بین قیمت ارزان و محصول باکیفیت باید یکی را انتخاب کند. بازار داخلی روز به‌روز در حال کوچک‌تر شدن است و مشتریان بیشتر از صنایع تولیدی وابسته به دولت هستند و از پتروشیمی گرفته تا خودروسازها آه در بساط ندارند و در پرداختی‌‌‌ها به موقع عمل نمی‌‌‌کنند، این تاخیر در پرداخت‌‌‌ها تولیدکننده را اذیت می‌کند. به عنوان مثال ما مشتری خودرویی داریم که بیش از یک سال و نیم است که بدهی خود را پرداخت نکرده و یکی دیگر از مشتریان از سال ۱۳۹۳ چیزی حدود سه میلیارد تومان به کارخانه بدهکار است که این مبلغ در آن سال پول قابل‌توجهی به حساب می‌‌‌آمد اما عملا اکنون با این مبلغ کاری نمی‌توان از پیش برد. به طور کلی شرایط برای تولیدکننده سیم و کامل اصلا خوب نیست.
