تشدید نابرابری جنسیتی در دوران کرونا
به گزارش «ایرنا» به نقل از تارنمای این شبکه خبری فرانسوی، دو پژوهش جهانی که روز چهارشنبه منتشر شد نشان می‌دهد دولت‌ها، زنان و دختران را در معرض خطر بیشتر سلامت و تاثیرات اقتصادی-اجتماعی ناشی از کووید-۱۹ قرار داده‌اند. در این دو پژوهش از رهبران کشورهای گوناگون خواسته شده در واکنش به این بحران جهانی سلامت، برابری جنسیتی را اولویت قرار دهند. این دو پژوهش که یکی با مشارکت سازمان جهانی بهداشت در لندن و دیگری توسط مرکز توسعه جهانی (CGD) در واشنگتن انجام شده است بزرگ‌ترین شکست دولت‌ها در واکنش به کووید-۱۹را در نظر نگرفتن برابری جنسیتی می‌دانند.
از زمان آغاز همه‌گیری در مارس ۲۰۲۰ (اسفند ۹۸)، پژوهش‌های بسیاری در خصوص تاثیر نامتناسب همه‌گیری بر زنان انجام شده است. بسیاری از زنان شغل سنگین‌تری بر دوش دارند و این درحالی است که دستمزد پایین تری در مقایسه با مردان دریافت می‌کنند. از سوی دیگر بیشتر مشاغل طبقه بندی شده در بخش مراقبت، آموزش، نظافت و خدمات خانگی برعهده این قشر است و همین امر خطر قرار گرفتن زنان را در معرض ویروس کرونا افزایش می‌دهد.
پروفسور «سارا هاوکس» (Sarah Hawkes) از مدیران پروژه بهداشت جهانی، در مورد نحوه مدیریت جنسیت زده دولت‌ها در مقابله با همه‌گیری کووید-۱۹ گفت: «آنچه ما دریافته‌ایم، بی‌توجهی پنهان به بی‌عدالتی در این امر است.» پورتال سیاست سلامت جنسی و کووید-۱۹ که یک همکاری تحقیقاتی جهانی میان پروژه بهداشت جهانی ۵۰/ ۵۰، مرکز تحقیقات جمعیت و سلامت آفریقا و مرکز بین‌المللی تحقیقات در مورد زنان در هند است بر عملکرد ۱۹۲ کشور و پایگاه‌های خبری وزارت بهداشت ۷۶ کشور در مورد آخرین تحقیقاتشان در خصوص جنسیت و کووید-۱۹ نظارت داشته‌اند. آنچه در این پورتال به عنوان نتیجه این تحقیق منتشر شده نشان می‌دهد ۹۱ درصد سیاست‌های بهداشتی دولت‌ها بر اساس ۶ توصیه سازمان جهانی بهداشت (WHO) یعنی واکسیناسیون، پیام‌رسانی بهداشت عمومی، مدیریت بالینی، حمایت از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، مراقبت از بیماران و پایبندی به خدمات ضروری بهداشتی هیچ اشاره‌ای به جنسیت ندارد.
این در حالی است که سازمان جهانی بهداشت به‌طور مکرر از دولت‌ها می‌خواهد اطمینان حاصل کنند که سیاست‌های بهداشتی مرتبط با مقابله با کووید-۱۹ پاسخگوی جنسیت باشد. در این میان کشورهای حوزه اسکاندیناوی و شمال اروپا که به در نظر داشتن جنسیت در حوزه‌های سیاسی معروف هستند و انتظار می‌رفت در این مورد عملکرد خوبی داشته باشند، رتبه‌بندی ضعیفی داشتند.پروفسور هاوکس می‌گوید که از نظر تاریخی، نظام‌های بهداشتی و پزشکی چشمانشان را به روی برابری جنسیتی بسته‌اند، اما همه‌گیری‌ها، نابرابری‌ها را بیشتر کرده است. به عقیده وی مشاهده تاثیر همه‌گیری بر جنسیت می‌تواند به درک بهتری از نگرش نسبت به واکسیناسیون و پیام‌رسانی عمومی موثرتر در مورد کووید-۱۹ منجر شود.
براساس تحقیقات جدید مرکز توسعه جهانی (CGD)، زنان و دختران در کشورهای کم‌درآمد متحمل بار اصلی بحران کووید-۱۹ شده‌اند. درواقع برخلاف بحران‌های جهانی گذشته که اشتغال مردان به‌طور معمول در معرض خطر بود، شواهد اولیه در مورد همه‌گیری ویروس کرونا نشان می‌دهد این بیماری تاثیر فاحشی بر اشتغال زنان، ساعت کار و دستمزد آنها نسبت به مردان داشته است. به عبارتی از آغاز پاندمی جهانی کرونا، زنان بیشتری نسبت به مردان شغل خود را از دست داده و مشاغل تحت مدیریت زنان با نرخی بسیار بالاتر از مشاغل تحت سرپرستی مردان مجبور به تعطیلی شده‌اند. به‌طور کلی، داده‌های مرکز توسعه جهانی نشان داده است که زنان تجربه‌های مختلفی از بیماری همه‌گیر دارند. گذشته از میزان بالای خشونت خانگی که از زمان آغاز همه‌گیری کرونا به روشنی اثبات شده، در طول همه‌گیری کووید-۱۹ زنان بیشتری نسبت به مردان با عدم‌بهداشت روانی روبه‌رو شده‌اند؛ نرخ افسردگی، اضطراب، استرس و ترس در میان آنها بیشتر بوده و در برخی کشورها، دسترسی به سلامت جنسی و تولید مثل کاهش یافته است. به عقیده کارشناسان، صرف‌نظر از دلایل این تبعیض جنسیتی، نادیده گرفتن زنان می‌تواند پیامدهای زیادی در برنامه همه‌گیری، بهبودی و برنامه‌های واکسیناسیون در حال انجام داشته باشد.
طبق برآوردهای سازمان ملل ۴۷ میلیون زن و دختر دیگر به دلیل بحران بهداشت جهانی دچار فقر شدید خواهند شد و این امر باعث می‌شود نرخ فقر تا سال ۲۰۳۰ به سطح پیش از همه‌گیری باز نگردد.محققان دو پژوهش انجام شده در این راستا وظیفه دولت‌ها می‌دانند که برای مقابله با نابرابری جنسیتی اقدامات بیشتری انجام دهند.مگان اودانل (Megan O’Donnell) محقق ارشد مرکز توسعه جهانی در این مورد گفت: «شکاف‌های جنسیتی با توزیع واکسن از بین نخواهد رفت. ضمن آنکه کووید-۱۹ نابرابری‌های جنسیتی طولانی‌مدت را تشدید کرده و چنانچه دولت‌ها اقدامی نکنند، باید شاهد تاثیرات منفی گسترده بر سلامت و وضعیت اقتصادی زنان در دهه‌های آینده باشیم».
