اقدامات بانک مرکزی چین

براساس سیاست جدید بانک مرکزی، معاملات یوآن-دلار در این کشور تنها با فاصله ۲ درصدی از نرخ هدف ۹۵۱/ ۶ در هر دو جهت ممکن خواهد بود. نهاد پولی علاوه‌بر این اقدام که از ابتدای سال ۲۰۱۷ میلادی بی‌سابقه محسوب می‌شد، به خرید و فروش ارز در بازار مبادرت کرد. با توجه به حجم بالای ارزش معاملات یوآن-دلار در بازار ارز داخلی (آن‌شور Onshore) مداخله مستقیم بانک مرکزی و بانک‌های محلی محرز است. ارزش معاملات یوآن-دلار روز چهارشنبه از ۶۶ میلیارد دلار نیز عبور کرد؛ حجمی که حتی از مداخله شدید این نهاد در آگوست سال ۲۰۱۵ میلادی نیز فراتر است. البته بخشی از تضعیف ارزش رنمینبی به رشد شاخص دلار در بازارهای جهانی مربوط می‌شود. شاخص دلار آمریکا روز گذشته به سطح ۹۷ واحدی نزدیک می‌شد و فشار بر سایر ارزها را افزایش داده بود. انتشار نرخ رشد اقتصادی آمریکا در فصل گذشته دلیل اصلی تقویت دلار به‌شمار می‌رود. رشد تولید ناخالص داخلی ایالات متحده برخلاف چین از پیش‌بینی‌های انجام گرفته نیز فراتر ثبت شد. تولید ناخالص داخلی آمریکا در طول فصل گذشته ۵/ ۳ درصد رشد داشته است؛ در حالی‌که این نرخ ۳/ ۳ درصد پیش‌بینی شده بود. همین گزارش مثبت برای صعود شاخص دلار کافی بود.

اهمیت یوآن در تجارت جهانی

جنگ تجاری با آمریکا، کاهش رشد اقتصادی و افت شدید در بازار سهام یعنی اقتصاد چین تحت فشار قرار دارد. نتیجه بروز این وضعیت نیز انتقال نیروی فشار به نرخ ارز خواهد بود. براساس آخرین گزارش منتشرشده، رشد تولید ناخالص داخلی ۵/ ۶ درصدی در چین را نشان می‌دهد؛ بنابراین عملکرد سه‌ماهه اقتصاد چین از اوج دوره بحران مالی سال ۲۰۰۸ میلادی به ضعیف‌ترین حالت خود رسیده است. بازار سهام این کشور نیز ظرف سال جاری میلادی حدود یک‌سوم ارزش خود را از دست داده که از ماه ژانویه سال ۲۰۱۵ میلادی بدترین دوران این بازار را رقم زده است. پس از یک دهه رشد بی‌وقفه، حتی کاهش کوچک در رشد اقتصادی چین حائز اهمیت زیادی خواهد بود. در همین حین، تعرفه‌های افزایش‌یافته دونالد ترامپ بر کالاهای چینی و تنش‌هایی که جرقه‌های اولیه وقوع یک جنگ تجاری تمام‌عیار محسوب می‌شوند، عدم‌قطعیت را میان سرمایه‌گذاران به‌وجود آورده است. رشد تعرفه‌ به معنای کاهش تقاضا برای کالاهای چینی و به تبع آن تقاضای کمتر برای رنمینبی است. نرخ برابری دلار به یوآن در آستانه اصابت با ۷ قرار دارد که پایین‌ترین سطح برای یک دهه است. ثبت یا عبور از این نرخ روانی، سرمایه‌گذاران را دچار بی‌اعتمادی بیشتری نسبت به یوآن خواهد کرد و خانوارهای چینی را به افزایش پس‌انداز ارزی با تبدیل رنمینبی به دلار آمریکا هدایت می‌کند. اندازه اقتصاد چین، اهمیت آن در منطقه آسیا و بزرگ‌ترین عضو اقتصادهای نوظهور اثرات تضعیف یوآن را به خارج از مرزهای این کشور سرایت خواهد داد. کشورهای آسیایی که با کسری حساب جاری مواجه هستند و واردات آنها بیش از صادرات است از جمله هند، اندونزی و فیلیپین بیشتر در معرض ریسک‌ ارزی قرار می‌گیرند. وضعیت روپیه در هند هم‌اکنون عوارض تضعیف رنمینبی را با افت خود بروز داده است. رنمینبی ضعیف در برابر دلار آمریکا برای شرکت‌های چینی نیز اهمیت زیادی دارد؛ چراکه شرکت‌های بزرگ این کشور با افزایش بدهی‌های مبتنی بر دلار روبه‌رو خواهند شد.