تحریم به انحای مختلف باعث شده است تا هزینه تمام‌شده مواد اولیه، قطعات، ماشین‌‌‌آلات، فناوری و کالاهای نهایی بالا برود. در عین حال تحریم موجب شده است تا بخش بزرگی از درآمدهای کشور کاهش یابد و از این مسیر هم رفاه ملی رو به افول رود و هم تصویر جامعه از آینده به‌‌‌ هم بخورد. همچنین چشم‌‌‌اندازهای آتی که در اسناد سیاستی و برنامه‌‌‌های بلندمدت هدف‌‌‌گیری‌شده بودند، در نتیجه کمبود منابع یا تغییر مسیر کشور یا قطع دسترسی‌‌‌های مالی و فنی دچار دگرگونی شده یا به فراموشی سپرده شده‌‌‌اند.  همزمان با اثر تحریم‌‌‌های ظالمانه خارجی، بررسی اثر اقدامات داخلی نشان می‌دهد که اصرار روی برخی سیاست‌‌‌ها نتیجه عکس داده است.

برای نمونه اجتناب سیاستگذاران ایرانی از دادوستد و تجارت آزاد به‌عنوان روندی که اثر عمیقی بر بهبود رفاه مردم جهان در دوقرن گذشته داشته، همچون قیچی دولبه عمل کرده و فشار بر اقشار مختلف جامعه را شدت داده است. مسائلی که امروزه به شکل روزمره در بازار خودرو، بازار کالا و مواد اولیه، بازار ارز و بسیاری دیگر از بازارهای کشور دیده می‌شود، عموما در نتیجه یکی از این دو معضل اقتصادی تحریم و تعرفه حادث شده؛ بدون اینکه کشور صنعتی شده یا رفاه بالاتری را تجربه کرده باشد. پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان» سعی دارد همزمان ‌بر ابعاد مختلف اثر تحریم و تعرفه که علیه تجارت آزاد در ایران کار می‌کنند، بپردازد.