گفته می‌شود میدان گازی لویاتان این قدرت را دارد که سیاست خارجی اسرائیل را در قبال همسایگانش، به‌ویژه ترکیه و مصر دگرگون سازد. لویاتان در کنار تامار دو میدانی هستند که می‌توانند زمینه‌ساز استقلال اسرائیل از گاز خاورمیانه شوند. تا سال ۲۰۱۷ تخمین‌ها چنین بود که ذخایر لویاتان می‌تواند نیازهای داخلی اسرائیل را به مدت ۴۰ سال برآورده سازد. این میدان از سوی زمین‌شناسی به نام «ایتان آیزنبرگ» شناسایی شد که یکی از مالکان شرکت «Ratio» است. این شرکت در کنار شرکت دیگر اسرائیلی به نام «دِلِک» و همچنین شرکت تگزاسی «نوبل انرژی» توانستند به سرمایه‌گذاری و استخراج روی آورند. برآوردهای نوبل در سال ۲۰۱۰ این بود که لویاتان ذخایری معادل ۱۶ تریلیون فوت مکعب دارد که برای حفاری باید به عمیق ۵۱۷۰ متری زمین رفت. هزینه اکتشاف هم ۵/ ۹۲ میلیون دلار تخمین زده شد. لویاتان دومین میدان گازی بزرگ در مدیترانه شرقی پس از میدان «زهر» در مصر است. در فوریه ۲۰۱۸ اسرائیل و شرکایش قراردادی ۱۵میلیارد دلاری برای صادرات گاز طبیعی به مصر به مدت ۱۰سال امضا کردند. نکته قابل ذکر در پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان» این است که این مقالات در سال‌های گذشته نوشته شده‌اند. جست‌وجوهایم در مورد مقالات جدید راه به جایی نبرد اما در حد وسع، کوشیده‌ شده است چند و چون این میدان گازی بررسی شود.