ناتمامی ریسکهای سیستماتیک
سهام از جمله دارایی‌‌‌های پرریسک به حساب می‌‌‌آید و ورود به این بازار و سرمایه‌گذاری در آن نیازمند دانش حرفه‌‌‌ای است. یکی از مهم‌ترین عوامل این رخداد، نداشتن شناخت مناسب آحاد مردم از بورس و ریسکهای دخیل در این بازار بود. بهعلاوه، ضعف زیرساخت‌‌‌های بازار طی آن دوره نشانگر عدم‌آمادگی مجموعه بازارسرمایه برای ورود حجم زیاد نقدینگی بود، به صورتی که به دلیل استقبال از سهام شرکت‌ها و نا‌کارآیی هسته معاملاتی، زمان معاملات شرکت‌ها دسته‌‌‌بندی می‌شد و در زمان‌‌‌های متفاوت معاملات صورت می‌‌‌گرفت. این مساله در ادامه سبب مشکلات عدیده و بالارفتن بدون توجیه سهام بعضی از شرکت‌ها در بازار شد و نشان داد که بازار آن زمان توانایی پذیرش حجم نقدینگی طیف وسیعی از سرمایه‌گذاران را نداشته است.
همچنین سیستم معیوب دامنه نوسان که ابتدا در بازار پایه سبب سفته‌بازی و نوسانات قیمتی خارج از منطق شده بود و در ادامه پدیده صف‌نشینی‌‌‌های پیاپی که سبب گسترش هیجانات در بازار شده بود، مزید بر این علل شد. با این حال طی سال‌های گذشته، تغییرات قابل‌توجهی به‌منظور پذیرش هرچه بیشتر نقدینگی بازیگران حقیقی و حقوقی در زیرساخت‌‌‌های مدنظر رخ داده و بهبود محسوسی در این زمینه رخ داده است؛ به‌صورتی که هم‌اکنون چالش‌‌‌های معاملاتی وابسته به هسته به‌ندرت رخ می‌دهد، قانون‌گذار تجربه بیشتری در برابر هجوم نقدینگی و تبعات تصمیم‌‌‌های خود بر کلیت بازار پیدا کرده است و با تشکیل جلسات متعدد با کارشناسان درصدد افزایش اثرگذاری مثبت خود است، مهم‌تر از آن، اهمیت آموزش، چه از دید قانون‌گذار و چه از دید خود سرمایه‌گذاران، بیشتر شده و تمهیداتی به منظور افزایش دانش در بین سرمایه‌گذاران در نظر گرفته شده است. بهعلاوه، تنوع ابزارهای سرمایه‌گذاری مطابق با ریسک‌پذیری افراد در بازار افزایش یافته است؛ به صورتی که هم‌اکنون انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بازار ایجاد شده است و افرادی که فرصت ندارند به تحلیل دقیق سهم‌‌‌ها و صنایع مختلف بپردازند یا آشنایی کاملی با این بازار ندارند، می‌‌‌توانند در این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کنند.
مزیت سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها، استفاده از تیم‌‌‌های حرفه‌‌‌ای و مدیریت اصولی است. همچنین، ورود و خروج به این صندوق‌ها به‌سهولت صورت می‌گیرد و نقدشوندگی آنها در سطح بالاست و توسط بازارگردان‌‌‌ها تضمین می‌شود. از طرفی، بسیاری از شرکت‌ها طرح‌‌‌های توسعه مناسب و سودآوری را تدارک دیده‌‌‌اند و تنها نیازمند جذب نقدینگی از طریق افزایش سرمایه در بازارسرمایه هستند. در نقطه مقابل، با وجود بهبود شناوری سهام در کلیت بازار، این مقدار با سطح مطلوب کماکان فاصله دارد. نمود این معضل را در اتفاقات هفته جاری بورس شاهد بودیم که به ایجاد صف‌‌‌های فروش سنگین در بازار منجر شد. علاوه بر آن، ریسک سیستماتیک بازار بالاست و این مربوط به مسائل کلان و بین‌المللی بوده و برجام در نقطه نامعلومی قرار دارد. در مجموع با توجه به شرایط متفاوت فعلی نسبت به گذشته، انتظارات بالای تورمی در سطح جامعه و همچنین اصلاح اخیر بازار، روند بورس صعودی است و سرمایه‌گذاران باید با دید بلندمدت در این بازار سرمایه‌گذاری کنند.
