از سوی دیگر، در سال ۱۴۰۱ به لحاظ وضعیت بارش‌‌‌ها و حجم ذخایر سدها شرایط نسبت به سال‌های قبل متفاوت و بحرانی‌‌‌تر است. بارش‎ها از ابتدای سال آبی جاری (اول مهر ۱۴۰۰) تا آخر فروردین ۱۴۰۱ نسبت به دوره بلندمدت با کاهش ۴/ ۲۹درصدی همراه است. کاهش بارش درحالی است که میزان مصرف به‌شدت افزایش یافته است و هرچه به روزهای گرم سال نزدیک‌‌‌تر می‌‌‌شویم، این میزان بیشتر خواهد شد. طبق ارزیابی‌‌‌ها، متوسط بارش در ایران یک‌سوم میانگین جهانی است. در این میان، کاهش ذخایر آب پشت سد‌‌‌ها با تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات جوی مرتبط است. میزان متوسط بارش در ایران برابر با ۲۵۰میلی‌متر در سال است که این رقم معادل یک‌سوم متوسط بارش جهانی است. از سوی دیگر، نرخ متوسط تبخیر در کشور ما معادل ۲۱۰۰میلی‌متر در سال است که این رقم معادل سه‌برابر نرخ متوسط جهانی است. سه‌برابر بودن نرخ تبخیر در کنار یک‌سوم بودن نرخ بارش، شرایط پیچیده‌‌‌ای را به وجود می‌‌‌آورد. مجموع این عوامل باعث شده است تا سال پیش‌‌‌رو به یکی از سال‌های سخت ایران به لحاظ تامین منابع آب تبدیل شود.  دلایل بروز بحران آبی چیست؟ تحلیلگران معتقدند، وضعیت فعلی منابع آب ایران، نشان‌‌‌دهنده مدیریت اشتباه در این حوزه است. به اعتقاد آنها دولت، نقش مردم و ذی‌نفعان محلی را در سیاستگذاری آب به‌‌‌شدت کاهش داده و حتی به صفر رسانده است. «باشگاه اقتصاددانان» در پرونده امروز، به شناسایی بازیگران اصلی سناریوی بحران آب در ایران پرداخته و این موضوع را از زوایای متعدد مورد بررسی قرار داده است.