وقتی بازارهای موازی جذاب‌ترند
معمولا هدف از اعمال دامنه نوسان، جلوگیری از نوسان شدید قیمت‌ها بیان می‌شود. از این منظر، دامنه نوسان فرصتی به فعالان بازار می‌دهد تا بتوانند با ارزیابی تغییراتی که موجب تغییر مثبت یا منفی در قیمت یک‌سهم تا بازه مجاز شده است، تصمیم درستی در خصوص پذیرش یا رد این تغییرات قیمتی بگیرند و آن را در رفتار معاملاتی خود منعکس کنند. به این ترتیب، امید آن می‌رود که معاملات در قیمت‌هایی نزدیک به قیمت واقعی و دور از هیجان انجام شود. رسیدن به این هدف، نیازمند تعریف و درک درست از قیمت مبناست که حول آن دامنه نوسان، اندازه دامنه نوسان و استفاده درست از معاملات حراج در زمان رسیدن به آستانه دامنه نوسان تعریف می‌شود. به‌‌‌علاوه اجرای درست مرحله پیش‌‌‌گشایش و پایانی معاملات برای تعیین قیمت مبنا از پیش‌‌‌نیازهای تحقق اهداف اعمال دامنه نوسان است.
آنچه در رشد قیمت‌ها و سپس افول آن در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ شاهد بودیم، نشان داد که اعمال دامنه نوسان در رسیدن به این هدف موفق نبود و اگرچه با نام دفاع از سرمایه مردم و جلوگیری مصنوعی از کاهش قیمت سهام تداوم یافت؛ اما به دلیل واقعی بودن کاهش قیمت‌ها بر اثر تغییر انتظارات از سیاست‌‌‌های تحریمی با مشخص شدن نتایج انتخابات آمریکا، در کنار اجبار برای بازارگردانی سهام در شرایطی نامتعادل تنها سبب شد، افرادی که از امکانات معاملاتی قوی‌تری برخوردار بودند، از ریسک اشتباه پیش‌بینی خود درخصوص وضعیت تحریم کشور بگریزند و تاوان آن را بر گرده ناشران و مردم قرار دهند؛ افرادی که بی‌وقفه با متضرر نشان‌‌‌دادن مردم در تلاشند تا منابعی را که به بهانه حمایت از مردم و جبران زیان آنان تجهیز کرده‌‌‌اند، به جبران تمام و کمال زیان خود اختصاص دهند. فراموش نکنیم که این سیاست، در شرایطی به بازار سرمایه تحمیل شد که مردم در بازارهایی نظیر ارز، طلا، خودرو، مسکن و رمزارز بدون هر گونه دامنه نوسان در حال معامله و تلاش برای حفظ ارزش دارایی‌‌‌های خود هستند. امیدواریم اطلاعات معاملات و رخدادهای معاملاتی تاییدی بر این فرضیه نباشند.
