‌بخش زیادی از این پروژه به بررسی موافقت‌نامه‌های ارائه شده WTO برای عضویت و استخراج نکات اختلاف یا همسو مربوط می‌شود. در این پروژه علاوه بر معرفی توانایی‌ها و امکانات کشور برای ارائه به سازمان WTO، ‌الزامات مقرراتی که ایران در مورد آن تاکید دارد نیز مشخص و برای ارائه به سازمان آماده شد تا از ناهماهنگی بعدی جلوگیری شود. از دستاوردهای این پروژه می‌توان به تبیین اقتصادی – فنی سرویس‌های ICT در ایران براساس الگوهای استاندارد سازمان WTO (که به آن نظام‌نامه تجاری الحاق می‌گویند) و استخراج الزامات مقرراتی برای الحاق سازمان تجارت جهانی اشاره کرد. هدف از این پروژه تدوین گزارش‌های لازم از امکانات و توانایی کشور در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات برای تکمیل اسناد الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی است.

سازمان تجارت جهانی WTO یک نهاد بین‌المللی است که تلاش دارد تجارت بین کشورها را ساماندهی و تسهیل کند و برای این کار، WTO کشورها را تشویق می‌کند صادرات خود را بیشتر روی محصولاتی قرار دهند که در تولید آن محصول دارای مزیت نسبی هستند. به همین دلیل لازم است کشورها توانایی تولید و عرضه محصولات و خدمات خود را براساس فرم‌های استاندارد به این سازمان ارائه دهند. این توانایی‌ها بعد از تایید، در اختیار همه کشورها قرار گرفته و مبنای مراودات تجاری بین آنها قرار می‌گیرد. عضویت در سازمان تجارت جهانی به کشورها کمک خواهد کرد تا بتوانند ارتباط تجاری خود با سایر کشورها را گسترش دهند. البته عضویت در WTO نیازمند پذیرش برخی الزامات تعیین شده از طرف این سازمان است، به همین دلیل بسیار حائز اهمیت است که پیش از طی کردن روند الحاق، مراحل الحاق و الزامات مورد نیاز، شناسایی شده و موانع و چالش‌های احتمالی آن تحلیل و موارد اختلاف آن با قوانین و مقررات داخلی تبیین شود.