اقتصاددانان در دفاع از رشد اقتصادی در مقابل سیاستهای بازتوزیعی از جمله «افزایش سطح آب همه قایقها را بالا میبرد» استفاده میکنند. به عبارت دیگر افزایش بهرهوری و رشد اقتصادی منجر به بهبود شرایط شاغلان میشود. اما بسیاری از فعالان کارگری با اشاره به نمودار مشهور جاماندگی دستمزد از بهرهوری طی ۴۰سال اخیر ادعا میکنند که ثمرات اقتصادی بهرهوری نصیب کارگران نمیشود و به جیب صاحبان سرمایه میرود. به همین دلیل، رشد اقتصادی نه تنها وضع کارگران را بهتر نکرده، بلکه به تشدید نابرابری دامن زده است. یک اقتصاددان در مخالفت با ادعای فوق استدلال میکند که نمودار مورد استناد چند ایراد روششناختی و آماری دارد که با اصلاح آنها، عقبماندگی دستمزد از بهرهوری از بین میرود. بر این اساس، جایگزین کردن دادههای حسابهای ملی آمریکا با دادههای محدود نظرسنجی، گنجاندن درآمد افراد خویشفرما در میانگین دستمزد و استفاده از شاخصهای تورم گستردهتر، تقریبا بهطور کامل شکاف فوق را از بین میبرد.