«در تهران همه می‌دانند که راه موفقیت در معاملات، از طریق جلب حمایت او [شاه] است؛ آن هم به وسیله‌ دلال‌هایی که حُسن شهرتشان قابل بحث است و بدین ترتیب به تقاضاى آنها اولویت داده می‌شود. در این نوع موارد، منافع سلطنتى معمولا به‌طور محرمانه تامین می‌شود و شاه به وسیله اشخاص و نوکرهایى که به آنها اطمینان دارد، عمل می‌کند... تعداد روایت‌های رشوه‌گیری مستقیم و غیرمستقیم اعلیحضرت یا مقربین و فامیل او به حدى زیاد است که دیگر نادیده گرفتن آن غیرممکن است. متاسفانه دست‌های شاه به احتمال قوى آلوده است.»

خاطرات ابوالحسن ابتهاج مدیرعامل اسبق سازمان برنامه و بودجه