الیور واترمن لارکین، مورخ هنر و آموزگار آمریکایی

در این زمان علائق او به هنر نمایان شده بود. سپس به هاروارد رفت تا زبان‌های  فرانسه و لاتین بخواند. در دوران جنگ جهانی اول به ارتش آمریکا پیوست و در نهایت فوق‌لیسانس خود را در ۱۹۱۹ از هاروارد گرفت. در این دوران او در لینکلن هاوس بوستون کارگردانی چندین نمایش‌نامه و طراحی صحنه را بر عهده گرفت و از ۱۹۲۴ شروع به تدریس تاریخ هنر در کالج اسمیت کرد و در نهایت در ۱۹۳۱ استاد تمام وقت شد. لارکین مقالات و نقدهای متعددی نوشت که در نشریاتی چون تئاتر آرتس، مجله هنر، ساتردی ریویو آو لیتریچر و... منتشر می‌شد. با این همه او بیش از هر چیز به‌دلیل نوشتن کتاب «هنر و زندگی در آمریکا» شناخته می‌شود.  او در این اثر پیشرفت و توسعه هنر در آمریکا را از قرن هفدهم به این سو دنبال می‌کند و در عین حال به تغییرات فرهنگی و اجتماعی نیز توجه دارد. از دیگر سو ایده دموکراسی در این اثر جایگاه برجسته‌ای دارد. این کتاب شش جلدی بوده و هر یک دو یا سه بخش دارد. در سال۱۹۵۰ پولیتزر تاریخ هنر به این اثر تعلق گرفت. این اولین‌بار بود که اثری در حوزه هنرهای تجسمی برنده این جایزه می‌شد.  او بعدتر دو کتاب دیگر درباره هنرمندان نوشت: «ساموئل اف.بی مورس و هنر دموکراتیک آمریکا» و «دومیر، مرد روزگار خود».  وی در دسامبر۱۹۷۰ درگذشت.