تلاش برای پیشرفت شغلی

«جلیل فامیلی» کارگر شماره۱۹۲۱۱۳ در سال۱۹۵۰ به استخدام پالایشگاه آبادان درآمد. وی متولد ۱۳۱۰شمسی در شهر همدان بود و بر اساس اوراق پرونده پرسنلی‌اش متوجه می‌شویم که برای ارتقای به سمت کارمندی، تلاش کرده و نهایتا موفق به گرفتن مدرک لیسانس در رشته مهندسی مکانیک از آموزشگاه فنی نفت آبادان شده است. دانشنامه وی که اصل آن در پرونده پرسنلی‌‌اش موجود است، از طرف وزارت دارایی به تاریخ ۱۳۳۷ صادر شده است و نشان می‌دهد که در آن زمان آموزشگاه فنی آبادان (و البته کل فعالیت‌های شرکت ملی نفت) زیرمجموعه وزارت دارایی بوده است. گواهی همچنین به تایید وزارت فرهنگ رسیده و پس از امضای رئیس اداره امتیازات نفت و درآمد معادن، رئیس آموزشگاه فنی نفت و مدیر کل تعلیمات عالیه و روابط فرهنگی، نهایتا توسط وزیر دارایی نیز امضا شده است.

ا ین گواهی در قطع تقریبیA۳ به خط نستعلیق چاپی تنظیم شده است. در بالای گواهینامه سمت راست، نشان وزارت دارایی و در سمت چپ عکس نامبرده در فرمت سیاه و سفید و در قطع ۷×۵سانتی متر، مهر آموزشگاه فنی آبادان قرار دارد. در پایین سند، سمت چپ تمبر مهر «باطل شد» وجود دارد و در پایین امضاهای ذکرشده قرار دارند. در پشت گواهی، شماره ثبت گواهی در دفتر اداره کل تعلیمات عالیه و روابط فرهنگی با امضای کارمند مربوطه درج شده است.  در پرونده کارگری «جلیل فامیلی» درخواست دست‌نویسی وجود دارد که نشان می‌دهد او که در دوران ملی شدن نفت به استخدام شرکت نفت درآمده بود، همزمان با طی دوره کارآموزی موفق به اخذ دیپلم نیز می‌شود؛ اما به دلایلی نتوانسته به سمت کارمندی راه پیدا کند. او در این زمینه به سناتور «بیات» نماینده فوق‌العاده وقت دولت در امور شرکت نفت، نامه‌ای نوشته و درخواست ارتقا به سمت کارمندی را داشته است. فارغ از متن احساسی و انشای زیبای نامه پاراف‌های انجام‌شده در حاشیه این درخواست از نظر تاریخی ارزشمند و قابل توجه هستند. مخاطب نامه، «مرتضی‌قلی بیات» ملقب به «سهام السلطان» نخست‌وزیر، سیاستمدار و مدیر ارشد اجرایی ایرانی بود. او از دوران قاجار در عرصه سیاسی ایران حضور داشت و با به سلطنت رسیدن رضا شاه، در رده مدیران و قانون‌گذاران ارشد کشور درآمد و در مقطعی نیز به نخست‌وزیری رسید.

منبع: مرکز اسناد نفت