عربستان سعودی و امارات متحده عربی

«آمنه بکر» خبرنگار ارشد اوپک در Energy Intelligence، گفت که دو کشور سهم بزرگی از ظرفیت مازاد اوپک را دارند که به راحتی در دسترس است. اما عربستان سعودی، بزرگ‌ترین تولیدکننده اوپک، بارها درخواست های آمریکا برای افزایش تولید فراتر از سهمیه توافق‌شده با روسیه و سایر تولیدکنندگان غیراوپک را رد کرده و بعید است به درخواست‌های اروپایی‌ها برای افزایش تولید توجه کند. تحلیلگران می‌گویند انحراف بالقوه محموله‌های فعلی از مشتریان کشورهای عرب خلیج فارس در آسیا ممکن است هزینه داشته باشد. «رابین میلز» بنیان‌گذار و مدیر عامل قمر انرژی در دبی گفت: این امر تنها «در چارچوب انعطاف‌‌پذیری این قراردادهای بلندمدت یا با توافق با خریداران آسیایی» امکان‌‌پذیر است. تحلیلگران می‌گویند که محموله‌های نفت خلیج‌فارس می‌تواند از آسیا به اروپا منحرف شود؛ اما این امر مشارکت استراتژیک رو به رشد بین این منطقه و خریدار اصلی آن یعنی چین را به خطر می‌اندازد.

عراق

«یوسف الشماری» مدیر عامل و رئیس تحقیقات نفت در CMarkits در لندن گفت: از نظر تئوری، عراق می‌تواند ۶۶۰ هزار بشکه در روز اضافی تولید کند. او گفت که در حال حاضر عراق حدود ۳۴/ ۴میلیون بشکه در روز تولید می‌کند و حداکثر ظرفیت تولید آن ۵میلیون بشکه است؛ اما اختلافات فرقه‌ای و بن‌بست سیاسی در بغداد به این معنی است که نمی‌توان به چنین افزایشی اعتماد کرد. به گفته تحلیلگران، عراق همچنین فاقد زیرساخت برای افزایش تولید است و به گفته تحلیلگران، سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نفتی ممکن است سال‌ها طول بکشد.

لیبی

میادین نفتی لیبی به‌دلیل ادامه تنش‌‌های سیاسی دچار اختلال است. در اواخر آوریل، شرکت ملی نفت این کشور (NOC) اعلام کرد که این کشور بیش از ۵۵۰ هزار بشکه در روز از تولید نفت خود را از انسداد میادین نفتی اصلی و پایانه های صادراتی خود توسط گروه‌های ناراضی سیاسی از دست می‌دهد. الشماری گفت: «تقریبا غیرممکن است که برای ظرفیت اضافی به لیبی اتکا کنیم؛ زیرا برخی از تولیدات لیبی برای سال‌ها در بحبوحه بی‌‌ثباتی در میادین نفتی کلیدی از رده خارج شده است.»